Το μεσκίτ (mesquite) είναι ένα δέντρο κοινό στην αμερικανική και στη μεξικανική έρημο. Συγγενές της χαρουπιάς και των οσπρίων με ξύλο ιδιαίτερα ανθεκτικό. Δίνει καλή σκιά και οι Ινδιάνοι άλεθαν τον καρπό του σε αλεύρι κι έφτιαχναν αναψυκτικό. Τέλος, το ψήσιμο στο κάρβουνό του δίνει ιδιαίτερο άρωμα και γεύση στο κοψίδι.

Μια κωμόπολη των δυτικών Ηνωμένων Πολιτειών με το όνομα Mesquite περνά μάλλον απαραίτητη. Πιθανά όπως ένα ελληνικό χωριό με το όνομα Χαρουπιά.

Όταν διάβασα ότι ο δολοφόνος στο Λας Βέγκας ήταν κάτοικος του Mesquite της Νεβάδας, το έψαξα στο Google Earth. Το εντόπισα και θυμήθηκα. Στη νοτιοανατολική άκρη της Πολιτείας, ακριβώς στα δυτικά του συνόρου της με την Αριζόνα. Είχα περάσει από ‘κεί στις 18 του Αυγούστου του περσινού καλοκαιριού. Ο αυτοκινητόδρομος 15, ερχόμενος από Γιούτα, διασχίζει τη βορειοδυτική μύτη της Αριζόνας κατά μήκος του φαραγγιού του ποταμού Virgin. Το φαράγγι έχει δυτικό άνοιγμα προς την έρημο, εκεί στο σύνορο. Στη συνέχεια, μέχρι το Βέγκας, ο δρόμος διασχίζει ερημιά. Θάμνοι και πέρα στον ορίζοντα γυμνά χαμηλά βουνά.

Θυμήθηκα εκεί μια μικρή κωμόπολη κι αυτή ήταν το Mesquite. Δέντρα με το ίδιο όνομα δεν θυμάμαι. Ούτε τις χαρακτηριστικές στήλες με τα φωτεινά σήματα και τα ονόματα ταχυφαγείων στην άκρη του αυτοκινητοδρόμου. Ή μάλλον αυτά τα θυμάμαι, αν και θα μπορούσαν να είναι αλλού, σε κάποια άλλη κωμόπολη, κατά μήκος άλλου αυτοκινητοδρόμου.

«Ήταν σα να ζεις δίπλα στο τίποτα», δήλωσε ένας πρώην γείτονας του Paddock.