Οι διαπραγματεύσεις Ελλάδας-Τουρκίας θα ξεκινησουν όπου να΄ναι. Θέλω την προσοχή σας για πέντε λεπτά. Οι δύο εκπρόσωποι των ενδιαφερομένων χωρών χαίρουν της εμπιστοσύνης των κυβερνήσεών τους. Ειδικά ο Τούρκος έδωσε την εντύπωση γάτου με πέταλα, την Ελληνίδα δεν έτυχε να την ακούσω, αλλά πιστεύω πως έχει ισοδύναμη ικανότητα. Πάμε τώρα (αφήνοντας τα μύρια όσα από την Τουρκιά) στο βασικό αμυντήριο της χώρας μας. Η οποία, εδώ και χρόνια υποστηρίζει πως δεν συζητά άλλα θέματα, πλήν της αιγιαλίτιδας ή ΑΟΖ ή ξερωγώ. Κατά τη γνώμη μου, η ιστορία έχει λήξει, τζάμπα αγωνιούμε, η συμφωνία θέλει καθαρογραφή και τίποτε άλλο. Παρακολουθήστε την σκέψη μου.

• Εμείς θέλουμε μόνον ισαπέχουσες, οι Τούρκοι θέλουν τη μάνα τους και τον πατέρα τους. Μη κωλώνετε.
• Η Ελλάδα, πρίν την κρίσιμη αναμέτρηση, συμφωνεί με την Ιταλία για ΑΟΖ και, καπάκι, κι άλλη ΑΟΖ με την Αίγυπτο. Η τελευταία μάλιστα συμφωνία, υποτίθεται ότι εξαγρίωσε τους Τούρκους.
• Τόσο με την Ιταλία, όσο και με την Αίγυπτο, η Ελλαδα παραχώρησε κάτι δικαιώματα στην Ιταλία, απλώς διασαλεύοντας bona fide την αρχή της ισότητας. Τα ίδια και με την Αίγυπτο. Της παραχωρήσαμε ποσοστό μεγαλύτερο του 50% συνολικά. Και στις δύο περιπτώσεις, ακούστηκε, χωρίς να διαψευστεί πως η Ελλάδα, δέχτηκε «μειωμένη επήρεια» για μερικά νησιά ή στεριές της! Η Τουρκία, έβγαλε τον μόκο και συνέχισε να βρίζει ακατάσχετα. Διότι η Τουρκία είναι μανούλα σε αυτά.
• Η Τουρκία, απειλεί καθε τόσο με ΝAVTEX, με διαδηλώσεις Σμυρνιών, με αποστρατικοποίηση νησιών και ιδιοκτησιακές περγαμηνές, κοροϊδεύοντας την κοινωνία. ΤΗΣ ΦΤΑΝΕΙ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΕΠΗΡΕΙΑ ΤΗΣ ΞΗΡΑΣ ΤΟΥ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟΥ, καθώς έτσι, δεν θα υπάρχει συνέχεια ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Ελλάδας. Αυτό και μόνο αν καταφέρει και χρονοτριβήσει 5 έως 15 χρόνια σπάζοντάς μας τα νεύρα, την κάνει ευτυχή.
• Η Κύπρος το έχει πάρει χαμπάρι και για λόγους αλληλεγγύης φορτώνεται η ίδια το βάρος των ενστάσεων και των βέτο.
• Τελειώνω; Τουρκικός τρόπος παραγωγής δικαίου είναι ο τρόπος που παζάρευα με επιτυχία στο Αλ Καλίλι της Αιγύπτου: κυαλάριζα έκθαμβος παλιά ελεφαντόδοντα και παρόμοια, δεν τους έδινα τάχα σημασία, έδειχνα προτίμηση σε κάτι βάζα Λαλίκ που ο έμπορας φύλαγε σε χρηματοκιβώτιο και φεύγοντας, αφού πίναμε τα τσάγια της αρκούδας φιλοσοφώντας, γέμιζα τη χούφτα με τα παλαιά, φίνα ελεφαντόδοντα και έλεγα τάχα πονηρά στον έμπορα: «έχω πολλές γυναίκες κι όλες με ζηλεύουν, κράτα δέκα δολάρες για το γούρι και κρατάω μερικά στη χούφτα για να τα δέσω στην Ελλάδα». Άφηνα και υπόσχεση αφανή για τα Λαλίκ.
• Αυτά μας κάνουν οι Τούρκοι κι αυτό το ξέρουν οι πάντες, και οι σύμβουλοι και οι στρατηγοί και η θεία μου η Αμερσούδα. Άλλοι θα μείνουν ευχαριστημένοι από τα νέα όπλα, άλλοι θα γίνουν γνωστοί στις οθόνες μας και άλλοι, ακολουθώντας το κόλπο των Πρεσπών πριν χρόνια, θα αφαιρέσουν τα δόντια από τους αντίθετους.

Η πόζα τους, δεν μ΄ενδιαφέρει. Ο Ερτοάν παίζει όπως η μάνα του Μακρυγιάννη, ένα «βόδι θεοτικόν», έμαθε με κόπο να μιλάει, τελείως μουντρούχαλος, αλλά το ματάκι του παίζει συνεχώς. Υποκρίνεται εν αγαστή συμπνοία με το παρεάκι του. Ο Ακάρ έχει απλό ρόλο, του περαστικού, ο Τσαβούσογλου παίζει τον εξεγερμένο επειδή τον «ταπεινώνουν» στην Αβρούπα, και μερικοί είναι επιφορτισμένοι να απειλούν.

Εμείς, άσε μας εμάς. Και για να μη θεωρήσετε πως είμεθα ηλίθιοι, χαιρετίσματα πως δεν είμαστε. Απλώς, κάποια στιγμή στον εικοστόν αιώνα, μπορεί και νωρίτερα, επί Πατσιφίκου ή Τζουμπέ, καταστρέψαμε συνειδητά τα παλιά λεφτά, την ομογένεια και την αποδημία μας, ενσπείραμε ωμές συκοφαντίες, αριστεριστές έναν αιώνα πρίν τον αριστερισμό και εθιστήκαμε να μοιραζόμαστε την εξουσία με τυχάρπαστους που είχαν όμως εξαίσια φήμη. Αυτοί μας εδίδαξαν το ψεύδεσθαι που εμείς εκλαμβάναμε ως υπέρτατη ντρίπλα σε βραχωμένο γήπεδο. Από τα Κερκυραϊκά και τα Μηλιακά, το ίδιο βιολάκι παίζουμε.

[Μη πειστική εκδοχή μιας ανύπαρκτης πραγματικότητας]