Από εκατοντάδες κοινωνίες που έζησαν και πέθαναν νοτίως του Δούναβη, σώθηκαν ονόματα, ενίοτε πράξεις τους, σπανιότερα κάτι περισσότερο. Κι όταν μερικοί έχτισαν κράτη και αυτοκρατορίες, το έπραξαν χωνεύοντας αρκετές στο στομάχι τους.

Μια σερβοβουλγαρική διαμάχη, την είπαν «μακεδονικό ζήτημα». Και αν ο ψυχρός πόλεμος δεν έπεφτε πάνω στα σύνορα των δύο, δεν ξέρω τι άλλα βαφτίσια θα είχαμε.

Σε κάθε περίπτωση, το «δικό σου» και το «δικό μου» όνομα, ήταν, παραδοσιακά, κυρίαρχο αξίωμα ταυτότητας. Αρκούσε να ονομάζει «Γραικό» τον «Ρωμαίο» ο της αγίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ηγεμών, για να επιστρέφονται ως απαράδεκτα τα ραβασάκια του.

Σέβομαι τους βιαστικούς και δεν γεμίζω το παρόν ραβασάκι με επιχειρήματα. Απλώς επισημαίνω ότι τα Βαλκάνια και σε μεγάλο βαθμό η Μικρασία, διέθεταν κατά καιρούς ποικιλία εσωτερικών συνόρων που άλλαζαν αναλόγως της δύναμης, της αδυναμίας ή των αναγκών τους. Έτυχε και τα σημερινά Σκόπια, ως πόλη, να βίωσαν την παρουσία των Δαρδάνων, ιλλυρικές επιρροές, βουλγάρικες ηγεμονίες, έως και Νορμανδούς, αμή και καμιά εικοσαριά «άλλους».

Δεν πιάνεις τους ιστορικούς χάρτες της wiki ψάχνοντας που ανήκαν, στη Μοισία ή στη Δακία σε κάποια πρόσχωση της ιστορίας. Ακόμη χειρότερα δι’ εσέ, δεν υπάρχει πάντοτε συνομολόγηση του λαού με το όνομά του. Ειδικά στην Μακεδονία, θου Κύριε. Δες και το  λήμμα «Μοισιόδαξ».

Οι Βούλγαροι την  θέλουν Μακεδονία, αλλά Μακεδόνες δεν αναγνωρίζουν. Οι θρύλοι της «Μεγάλης Αλβανίας» και της «Μεγάλης Βουλγαρίας» ήταν ένα από τα φόβητρα των άλλων, Ελλήνων κυρίως, που είχαν διαλέξει, ή τους είχε διαλέξει άλλη Μεγάλη Δύναμη να τους «προστατεύει». Και ναι, αν το ψιλολογήσεις, μπορεί να ανεβαίνεις τους αιώνες ψάχνοντας επιχειρήματα. Βλέπετε, τα σύνορα, εκτός από απαραβίαστα και ιερά, έχουν κι άλλο χούι: αλλάζουν, πιο συχνά  απ΄όσο νομίζουμε.

Μη ρεζιλεύεστε άλλο, οι «ειδικοί». Δείτε το αλλοιώς: προσωρινά, και έξωθεν, υπάρχει ανάγκη να συμμαχήσουν, για άσχετους λόγους, οι τέως αντίπαλοι. Παύσατε περαιτέρω πειράζοντες. Δεν είστε για τέτοια παζάρια. Δεν τα ξέρετε καλά. Δεν τα ξέρει καν ο επισπεύδων. Όση σοφία και να τους πουλήσετε, μόνον τι φρονείτε δεν τον ενδιαφέρει.

Γι’ αυτό και κλείνω την αντρέσσα, με επίκληση του Εμπορικού Κώδικα. Κάντε οικονομία στα λάχανα, ώσπου να βγουν τα πράσα. Διότι καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια. Ο όμοιος τον όμοιο κι η κοπριά στα λάχανα. Δυο λαχανάδες πιάσανε, που κάναν την κυρία. Λαχανόρυζο. Λαχανοσαρμάδες. Λαχανίδες Κατοχής. Άειντε, λαχανοδράκοντες.