Βρέχει για μέρες. Είμαστε 4 άτομα στον ίδιο χώρο. Όχι τυχαία άτομα. 3 μάνες και τρεις κόρες. 4 γενιές. Τα τελευταία χρόνια έχουμε παίξει πολύ μπαλίτσα με αυτό το σχήμα. Ομάδα που κερδάει, δεν αλλάζει. Θα μου πεις είναι νίκη η συνύπαρξη. Έχουμε γίνει καθρέφτης ο ένας του άλλου. Μας χωρίζουν δεκαετίες. Η γιαγιά μου βλέπει σε εμάς όσα πέρασαν, εμείς βλέπουμε αυτό που θα έρθει.
Έφυγε ο Μάρτης. Βγάλαμε και τα βραχιόλια αφού η αποστολή τους ολοκληρώθηκε και γλιτώσαμε το κάψιμο. Πέρασε και η πρωταπριλιά και κανένα ψέμα δεν βρέθηκε ικανό να μας κάνει να γελάσουμε. Η γιαγιά βλέπει συνέχεια ειδήσεις και τηλεπαιχνίδια. Έλληνας ποιητής: Νικηφ ρ ς Βρεττάκ ς. Δεν το ξέρω, θα γυρίσω πάλι! Και βάζω στο YouTube τις διαλέξεις του Λιαντίνη και στη γιαγιά λέω είναι λειτουργία καθολικών και κάνει το σταυρό της και λέει όλοι έχουμε τον ίδιο Θεό.
Γκουρμέ γεύματα αγάπης στο σπίτι μας και χάπια. Άλλα καταλήγουν στο στομάχι της γιαγιάς, άλλα μένουν για πάντα στην τσέπη της ζακέτας. Είναι κι εκείνα που της πέφτουν από τα χέρια στη μοκέτα και τα ψάχνω για ώρα στα τέσσερα. Δηλαδή ό,τι πιο κοντινό σε σεξ έχω κάνει τις τελευταίες εβδομάδες. Ακουμπάω το κεφάλι στην μπαλκονόπορτα. Χτυπάω ρυθμικά το κεφάλι μου με αυτιστική αυτοσυγκέντρωση. Κάθε χτύπημα φέρνει στο μυαλό μου στιγμές. Η Δίκη του Κάφκα που διάβασα διαγώνια, το Faces του Κασσαβέτη που περισσότερο άκουγα παρά έβλεπα, δεν μας φταίνε οι κλειστές πόρτες αλλά οι κλειστές από καιρό επιθυμίες. Κορίτσια σαν τα κρύα τα νερά κάνουν ασκήσεις για γλουτούς με κολάν 9.90. Συνταγές με κρέμα γάλακτος, πηχτή απόλαυση για όλη την οικογένεια. Η φωνή της Imany στο «Don’t Be So Shy»: “I can’t take just a fictional you, it’s making me sad, can’t take just a picture of you, it’s making me mad, all I know it’s a weekend or two that I can’t get past.”
Δίπλα η σκύλα έκανε 5 κουτάβια. Χαλάνε τον κόσμο. Παίζουν στην βροχή.