Ιούνιες ημέρες
13-06-2020

Περίσσεψαν οι ουρές οι πλάστρες μες στη χώρα. Αφ΄ενός διότι υπάρχει ισχυρό κίνημα αυτοδιαθεσιτών, που υποστηρίζουν πως ούλα είναι ψώμματα, αφ΄ετέρου επειδή οι διωκτικές και κατασταλτικές δυνάμεις της  χώρας οφλάντισαν και σκέφτηκαν «δε γαμείς, εγώ θα σώσω το ρωμέικο και εμαυτόν;» οπότε και εχάθησαν μέσα στην ερημία του πλήθους, καθ΄α ενόμιζεν ποιητής του εσωτερικού μονολόγου.

Οι ουρές και η πολυκοσμία είναι προϊόν καμπάτικων αριθμητικών πράξεων.

Στα λεωφορεία της Θεσσαλονίκης που τάχατες ενεργοποιήθηκαν, αρκεί η αποστολή κάνα δύο στο σέρβις του συνεργείου για να αυξηθεί η αναμονή στις στάσεις κατά αξιόλογο ποσοστό. Μπαίνει ο κόσμος και στριμώχνεται λοιπόν.

Στην Κατεχάκη, οι πρόσφυγες-μετανάστες κοιμούνται σε μια ατέρμονη ουρά, διότι δια την εξυπηρέτησιν αυτών το ωράριο αρχίζει εννέα το πρωί, άρα λείπουν βάρδιες αρκετές και υφίσταται απροθυμία προώθησης έργου.

Αλλά ο Χαρδαλιάς, πουθενά. Στην Ξάνθη και στον Εχίνο, στην Μύκη και αλλού θα φέρει τον Τσιόδρα για τους καθησυχασμούς. Κι από τις ουρές, τσουπ! βγαίνει με φίμωτρο ο Μηταράκης, υπουργός αυτός και λέει το αμίμητο: «τους λέμε να επιλυθούν ψηφιακώς, και αυτοί δεν θέλουν, επιθυμούν ζωντανή παρουσία». Δεν λέγει πως είναι παρακατιανοί, κατουράνε στις βραγιές και εμποδάνε τον Μεγάλο Περίπατο της Πόλης, μια φαντασμάρα του ανεψιού της παράπλευρης οικογένειας που βάφει με καρμίνιο ή με κόκκινο της Κόλασης τες ασφάλτους και οι Ατηναίοι, πολλοί τουλάχιστον, τον επαινούν.

Συμπέρασμα: ένας υπουργεύς κάνει τη δουλειά του, συναρμολογεί ψηφιακές πλατφόρμες σαν αντιαρματικά γερμανικά που βάραγαν τις Ματίλντες των Εγγλέζων στο Τομπρούκ, αλλά δεν είναι υπεύθυνος για την προμήθεια βλημάτων, οπότε βάζει έναν άσχετο να ρίχνει χλέπες ή φλόκια ή ρέχες εναντίον του ανίκητου συμβατικού εχθρού.

Άλλα νέα, ευχαρίστως: οι διαφημίσεις έχουν «κόψει» μήτε λέπι δεν υπάρχει, άρα η αγορά κλαίει και οδύρεται, εξόν τα πιττόγυρα και η αναμονή του φετεινού Masterchef που μάλλον, εάν προσληφθεί κάπου, θα μαγειρεύει μαλλιά αγγέλου.

Και ο νεωτερισμός της Βουλής, ήτοι η εξάντληση του αναγκαίου χρόνου, κυριαρχείται από τον σκουπιστή που με ένα βετεξάκι καθαρίζει το βήμα, το λογείον, από τα σφαιρίδια σάλιου των αντιπροσώπων.

Και απ΄όσο θυμάμαι, χωρίς την πανδημία, στα μέσα Ιουνίου δεν έτρεχε απολύτως τίποτε στις αμμουδιές του Ομήρου, πάρεξ οι όμιλοι των τουριστών ευκαιρίας που χάζευαν το  καλλιμάρμαρο και περίμεναν να μπούνε στην Ακρόπολη.

Η θάλασσα δεν είναι για μπάνιο, καρπούζια δεν επιπλέουν, το ΝΑΤ δεν έκαμε καμία απεργία, ο Αυτιάς αγέρωχα «αποκαλυπτικός», μία κυρία Αντελίνα αντικαθιστά εύχαρις στο γυαλί την Λωξάντρα, ευτυχώς το Έγκλημα υποχωρεί, επειδή ανέλαβαν τα πάνελα των μεσημεριανιστών.

Από το 2010 έως πέρισυ ανέβηκε ο τουρίζμο από 7,5 σε 19 δις, άρα ο κομπραδορισμός και οι νέοι σορτάκηδες ξέσκισαν, και απλώς προσεύχονταν μη επιπέσει καμία πανδημία και κόψει η Μαγιονέζα, αλλά εντέλει έκοψε.

Για να σταματήσουμε τις πλακίτσες

Κατά τα άλλα, ξεδιψάστε με το αθάνατο κρασί του εικοσιένα και για να ριμάρει με εκείνο το άκεφο «κανένα» ο Ποιητής, καταλαβαίνετε. Στο άρθρο πάντως αυτό, δεν βασανίστηκαν ζώα ή παιδιά, δεν μνημονεύτηκε ο Σύριζα κι όσο έγραφα, δεν μούτζωσα κανέναν και τίποτε.

Μέγα της το πανδημίας κράτος. Η ανεργία θα πλημμυρίσει τους πόρους του ελληνικού εδάφους, καθώς θα κοπούν τα φτηνά σωσίτριχα των γειτόνων και των τουριστών με μικρό εισόδημα, καθώς θα βιώσουν στενεμένη ζωή στις πατρίδες τους.

Από τα διαθέσιμα επιδόματα και δάνεια που σκέφτηκε η Ευρώπη θα ξεχωρίσουν μόνον αυτοί οι ηγέτες και οι κοινωνίες που θα κάνουν λελογισμένη χρήση των διαθέσιμων κεφαλαίων και η Ελλάδα δεν θα είναι ανάμεσά τους για έναν απλό λόγο: ποτέ δεν υπήρξε τέτοια ακόρεστη φλυαρία σε κυβερνητικό σχήμα.

Τους βλέπω στο γυαλί και αντραλίζομαι. Απέναντι, κατοικούν παθολογικοί ψεύτες που νομίζουν ότι συνεχίζοντας τις υπερβολές και τον σκηνογραφικό οίστρο, θα κυβερνήσουν όπου να ΄ναι.

Όλο το μυστικό βρίσκεται στους διαθέσιμους πόρους που θα υπάρξουν στα επόμενα δύο ή τρία χρόνια σε κάθε κράτος.

Αν υπάρξει κράτος που θα καμωθεί ότι η ανάπτυξη θα επιστρέψει αύτανδρη και πως θα ισχύσει κάποιο new deal όπως μετά το 1929, είναι γανωμένοι ψευδαισθητικοί απατεώνες που θα ρίχνουν βιτριόλι στα μούτρα των λαών και θα υποστηρίζουν πως είναι ροδόσταμο.