Σμύρνη, Χίος, Κολοφῶν, Ἰθάκη, Πύλος, Ἄργος, Ἀθήνη.

Oι επτά πατρίδες του Ομήρου. Αλλά μπορώ να βεβαιώσω πως Ιλιάδα και Οδύσσεα χτίστηκαν από τον Ξενοφάνη, που πέρασε μια ζωή προσπαθώντας να ακυρώσει το έργο του, σατιρίζοντας, οδηγώντας αλλού τους αναγνώστες και τους ακροατές. Όλα μάταια. Είναι να μη σου κάτσει.

Την μακαριότητα των επτά πατρίδων και την επινόησιν του Ξενοφάνη την οφείλουμε σε τρεις υπό προστασίαν μάρτυρες, υπό ταις ονομασίαις  «Λάμπρος ο Λαμπρίτσας», «Στέφαν Γούρπαν Πισκότ» και ο «κύριος Χ», οι οποίοι κατέθεσαν εις τα κουμούνια των πρωτογέρων των χωρίων των ότι πληροφορήθηκαν πως ο αληθής Όμηρος ήτο πιθανόν πρόγονος του Ομέρ Βρυώνη και το ίδιο ίσως γράφει στην διαθήκη του ο Αριστείδης Βρυάν, η Μπριάνας. Το αποδεικνύει δε η μεσαιωνική έκφρασις «χέλια, μπρίανες και έτερα οψάρια».

Και να ήτο μόνον αυτό!
Έχω υπόψη μου την περίπτωση του Θωμά Καρατσουμπλέκογλου, επουργού, ραψωδού και αοιδού του βίου του, που παρέμεινε παγκοσμίως άγνωστος αφού κανένας δεν τον κατέγραψε και τελεύτησε τον βίο ως χωρατατζής και παραδοξολόγος ξυλουργός, για τον οποίον ερίζουν η Τσερκβίστα, το Πάου, η Λαδιάβα, το Τσέκρι, η Κώμβρεια, ο Τοπολοβίκος και η Νέα Καρβάλη.