Seriously!..

Η προειδοποιητική πινακίδα της φωτογραφίας (από πακέτο τσιγάρων) το αναγράφει σαφώς. Ο χωρισμός των φράσεων, η «παραγραφοποίηση» θα λέγαμε καταχρηστικά, έχει νόημα, δεν είναι τυχαία. Το να καπνίζεις σοβαρά, λοιπόν, βλάπτει εσένα και τους γύρω σου. Αν, αντιθέτως, το κάνεις ελαφρά τη καρδία, χαλαρά, η ζημιά είναι πολύ μικρότερη. Διότι η βλάβη προκαλείται σε μεγάλο βαθμό από τη σοβαρότητα της ενέργειας και όχι από την ενέργεια per se. Το έχουμε δει και στον έρωτα: όταν το παίρνεις κατάκαρδα, τείνει να εξελίσσεται προβληματικά, βλαπτικός και για τον καψούρη και για το αντικείμενο (που εν προκειμένω είναι κι αυτό υποκείμενο) του πάθους του.

Μπορούμε να επεκτείνουμε την προειδοποίηση, ιδίως τώρα που άρχισε η προεκλογική περίοδος και τα φρούτα της (επίσης υποκείμενα) πολλαπλασιάζουν τις δημόσιες «παρεμβάσεις» και «καταθέσεις απόψεων» (καμιά ανάληψη, αλήθεια;). Η σοβαρότητα και ιδίως η σοβαροφάνεια βλάπτει. Ίσως και τους ίδιους τους παρεμβαίνοντες, σίγουρα όμως τους γύρω. Η «παθητική σοβαροφάνεια», αν επιτραπεί ο νεολογισμός, είναι σαν το παθητικό κάπνισμα, αλλά στο ακόμη χειρότερο. Αισθάνεσαι φλομωμένος. Και το φλόμωμα είναι κακός σύμβουλος στις εκλογές. Μπορεί να σε κάνει να μείνεις σπίτι σου ή και να πας στην κάλπη και να ρίξεις καμιά χοντρή μ….. Εντελώς διαφορετική από εκείνη που θα προσδιόριζες λογικά, αν δεν σε είχαν τσαντίσει οι τόσοι σοβαροί «καταθέτες». Που εξεμούν τις καταθέσεις τους χωρίς καν μια προειδοποιητική πινακίδα.