Η μηχανή του χρόνου
13-02-2020

Στο σπίτι μας μέχρι πριν λίγο δεν είχαμε τηλεόραση. Δηλαδή θα το πω, αν το αντέχεις, είχαμε λοιπόν μια τηλεόραση την ομορφότερη πλάσμα του κόσμου, χωρίς δέκτη και αποκωδικοποιητή. Βλέπαμε ταινίες, ναι αν το αντέχεις, νοικιασμένες απο το βιντεοκλάμπ. Με υπότιτλους ελληνικούς και συγχρονισμένους και τα προσεχώς στην αρχή και ωραίος ήχος και εικόνα χωρίς μυγάκια.

Τα νέα τα σοβαρά τα μαθαίναμε μια χαρά από τη γιαγιά μου. Στον καφέ μού έλεγε κάθε κίνηση του Ερντογάν και κλαίγαμε για κάθε σίλβερ αλέρτ τον νεότατο φουκαρά που την ημέρα που εξαφανίστηκε φορούσε φόρμα αθλητική κυπαρισσί, μαύρο σακάκι μπλέιζερ, καφέ παντόφλες και η ζωή του βρίσκεται σε κίνδυνο και τώρα με την δεξιά να προσέχω το σπίτι, άσχημα τα μαντάτα για την πρώτη κατοικία, και από το διαδίκτυο φυσικά τα πιο ασήμαντα νέα.

Αρχίσαμε να έχουμε πρεσβυωπία. Λέμε ας πάρουμε μια μεγαλύτερη. Μου λέει ο κολλητός, να βρεις μεταχειρισμένη. Μια χαρά, λέω. Έψαξα στις αγγελίες, βρήκα μια σαν τη μπαλκονόπορτα σε καλή τιμή. Πάμε να την παραλάβουμε. Γιατρός από το Χαλάνδρι. Μένει σε ένα σπιτάκι κουκλίστικο χτισμένο σε ταράτσα. Διακόσμηση τύπου ικέα. Κάδρα με ξερόκλαδα, βαζάκια με αρωματικά λάδια και ξυλάκια. Καναπές δερμάτινος μαύρος, τύπου “ίντερβιου” και σε μικρή απόσταση η τιβί που σε λίγο θα γίνει δικιά μου. Ο ντοτόρος έκανε τη Μενεγάκη στον «Τροχό της Τύχης». Μου έδειχνε, μου εξηγούσε. Την άναβε, την έσβηνε, με έβαζε στο ίντερνετ. Εγώ αραχτή στον καναπέ ήθελα να τον χτυπήσω στην πλάτη να του πω “μαλάκα, γιατί την πουλάς;” Αφού είχα βαρεθεί αρκετά, είπα κομψά, Την τηλεόραση γιατί την πουλάτε, βρήκατε καμιά απο τα Βίλατζ Σίνεμας; Όχι είπε, θέλει η κοπέλα μου μεγαλύτερη. Σκέφτηκα από μέσα μου, #διπλής. Αλλά δεν ήθελα να τον πληγώσω. Έκανα νόημα στον άνθρωπο, πάρ’ την. Ζήτησα και καλύτερη τιμή, αλλά αυτά, λέει, τα λες από πριν.

Κατεβήκαμε στριμωχτά τη σιδερένια σκάλα. Στο αυτοκίνητο χωρούσε δε χωρούσε. Τη φέραμε στο σπίτι. Έκοβε και το φως στο σαλόνι. Έκρυβε τη μισή τζαμαρία. Τη ρυθμίσαμε, βάλαμε και κανάλια. Άρχισε να παίζει. Εγώ δεν είχα αγοράσει τηλεόραση. Είχα αγοράσει τη μηχανή του χρόνου. Έπαιζε το Κολοκοτρωνίτσι…