Η ακακία
31-01-2021

Ρωμιοί ρηγάδες (δεν ξέρω αν προτιμάτε το «οι βυζαντινοί αυτοκράτορες») έφεραν στο ζωνάρι τους, ή κρατούσαν, έναν κατηφένιο κυλινδράκο με χώμα. Ήταν η λεγόμενη «ακακία» μία υπενθύμιση πως ο φέρων έπρεπε να αναλογίζεται συχνά τι σωματική αποσύνθεση τον περιμένει όταν τον ανταμώσει ο θάνατος. Την έλεγαν και ανεξικακία.

Σήμερα, η ακακία είναι ένα άκακο δεντρί με ολίγα αγκάθια, περισσότερο γνωστό επειδή οι Ευρωπαίοι στα πρώτα χρόνια της ένταξης, προικοδότησαν γενναία κάθε αγροτεμάχιο που δεν θα έσπερνε κανένας, και επειδή υπήρχε δυσπιστία, όπως με τις αποσύρσεις και τους γύψους στα μπαμπάτσα, πλήρωναν μόνον αν το φύτεμα ακακιών ήταν πιστοποιημένο.

Θα τα θυμούνται όλα αυτά, τουλάχιστον οι αιωνόβιοι, οι ευτυχείς που αναπνέουν, αλλά δυστυχείς που ακόμη δεν θα καταλάβουν γιατί παιδευόμασταν για ένα πουκάμισο αδειανό.