τους πανηγυριστές αποζητώντας του αίματος

μέσα στο παντέρημο κρυφό τριώδιο.

Π.Θ, H καλή κουζίνα, 1982

Που λέτε, στέλνουν τόσους πολιτικούς στη Βουλή, χαμός στο ίσωμα, περιμένω να σκάσουν τρακατρούκες, αλλά ο Πρόεδρας στέλνει την κρίσιμη απόφαση και ψηφοφορία μετά δέκα μέρες και γιατί παρακαλώ; Διότι μεσολαβούν Απόκρεω και Τυρινή και καθαρά Δευτέρα.

Ακόμη και τα καράβια που τρακάρανε το δικό μας, στις βραχονησίδες και ερρύη μέγα θέμα, στο τριήμερο, έπεσε πάγος και βόλτες και μείωση της έντασης. Για Δευτέρα ειδικά, έχει λαγάνα και κούλουμα και τρελό καρναβάλι και ψυχές που παίζαν με τα ντόμινο αθώρητες και αχώρητες και σαρκώνονται ως μεθυσμένες πεταλούδες, σερπαντίνες στη λάσπη.

Ω και των Δήμων η θρυλική αποκριά, με ακράτητο κέφι και σάμπες και μπραζίλ, να ιδρώνουν οι αφαλοί, άσε τα παραδοσιακά που κατάγονται άπαντα από τον Διόνυσο.

Και τόσοι διπλωμάτες να πηγαινοέρχονται, να σοβεί η κρίσις αλλά όχι χρονιάρα μέρα.

Όλα από Τρίτη και βλέπουμε. Τώρα γιορτάζουμε τα κάρνεια και είμεθα άοπλοι ενώπιον του οίστρου και πρέπει να ερευνηθεί το εμπόριο των οστράκων και πόσο πήγε  ο χαλβάς.

Πώς το τραγουδούσαν επί Κομνηνών: το Σάββατο της Τυρινής, καλώς Αλέξιε, εννόησάς το.

Είμεθα του Απαίχτου και Σικελικός Εσπερινός των επετείων.