Resilient und Sustainable Thessaloniki. Ή πώς η άλυτη πόλη θα καθιερωθεί ως άλυωτη πόλη.
-Σχεδιάζουμε «Αρχείο Πολιτισμικής Ιστορίας» της Θεσσαλονίκης, με έμφαση στον 19ο και 20ο αιώνα, σε συνεργασία και διασύνδεση με τα υφιστάμενα θεματικά μουσεία. Αναδεικνύουμε την ιστορία χωρίς να είμαστε φοβικοί και φωτίζουμε πολιτισμικές πτυχές που είχαν αποσιωπηθεί γιατί δεν ταίριαζαν στο κυρίαρχο αφήγημα.
-Στηρίζουμε το σχεδιαζόμενο «Μουσείο Ολοκαυτώματος» και συμβάλλουμε στη συλλογή των ταφικών επιγραφών του καταστραφέντος Ισραηλιτικού Νεκροταφείου.
-Προγραμματίζουμε «Μουσείο – Κέντρο διαλόγου για τον Οθωμανικό και Ισλαμικό Πολιτισμό». Προωθούμε τη γνωριμία του κοινού της πόλης με τα εικαστικά, αρχιτεκτονικά και μουσικά γνωρίσματα της περιόδου.
-Ιδρύουμε «Μουσείο – Κέντρο διαλόγου ερωτικού προσανατολισμού και κοινωνικού φύλου», σε συνεργασία με τις σχετικές συλλογικότητες της πόλης.
-Δημιουργούμε «Αρχείο Γυναικείων Κινημάτων» για τους αγώνες των γυναικών για ισότητα και δημοκρατία.
-Σχεδιάζουμε «Μουσείο Εθνικής και Αντιδικτατορικής Αντίστασης» σε κτίριο ιστορικών συμβολισμών (π.χ. στην οδό Φιλίππου – Χριστόπουλου – Δελμούζου).
-Προωθούμε την ίδρυση «Μουσείου Βιομηχανικής Κληρονομιάς» (κλωστοϋφαντουργίας, κατεργασίας δέρματος, αργυροχρυσοχοΐας, δομικών και μηχανολογικών κατασκευών).
-Καθιερώνουμε τη μηνιαία «Ημέρα Μουσείου», με τη συμμετοχή επιστημόνων και καλλιτεχνών της πόλης.
Τίποτε από αυτά δεν παράγει υπεραξίες, απλώς μερικές δεκάδες νέων διοικητικών συμβουλίων και εργαζομένων, κοντά στους διακόσιους νοματαίους.
Είναι μια εξαγγελία της υποψηφίας Δημάρχου κυρίας Νοτοπούλου. Έτσι, με απαλλάσσει από το καθημερινό μου σχόλιο. Είμαι σε έναν μπαχτσέ με λάπατα που τον έχουν καταφάει οι γυμνοσάλιαγκες.