Δεκαπέντε μήνες μετά το πραξικόπημα στην Τουρκία, το μουρμουρητό πως μπλέχτηκαν οι Αμερικάνοι αρχίζει να γίνεται σκλήρισμα.

Δεν πρόκειται να μάθουμε τι συμβαίνει, τουλάχιστον ώσπου να ισορροπήσει το σύστημα. Υπάρχουν κυβερνήσεις και καθεστώτα που έλυωσαν σαν το κρατίδιο της Κομμαγηνής, κι ακόμη είναι άγνωστη η καταγωγή του πελεκητή της. Κι ας έχουν περάσει χρόνια και χρονάκια.

Ευτυχώς (για τους ανακατωσούρηδες του πλανήτη) που ως στελέχη του ιθαγενούς facebook, ασχολούμαστε με αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δεν έχουμε επιτεθεί στην διαστρέβλωση και στην ύποπτη διαχείριση των διεθνών ζητημάτων!

Κάτι πήγε να γενεί με τον Καταλανό που έψηνε διακήρυξη ανεξαρτησίας, αλλά λάκκισε σαν τον sir Robin του Holy Grail και έτσι, λιχουδιές Καστιλλιάνικες κι από την Εστρεμαδούρα θα συνεχίζουν να σερβίρονται στην χώρα του.

Πάντοτε οι φήμες είναι προτιμότερες από τα γεγονότα σε αυτές τις περιπτώσεις. Αρκούν οι λέξεις «Γκιουλέν» και «προδότες», το σύμπλεγμα «S400» και η πρόταση «μας τα πρόφτασε ένας υπάλληλος απο ένα προξενείο».

Και ο μεν Γκιουλέν θα τον παίξει τον ρόλο του κάποια στιγμή (είναι και η επιρροή του στα ισλαμικά Βαλκάνια που μετράει) αλλά δύσκολά ο Ερτογάν θα παίξει τον ρόλο του Καταλανού.

Και τώρα, μη με αρχίζετε τιράντες και αναλύσεις περί Κούρδων , Ιρανών και υποθέσεων ενός κράτους που «γεννιέται», αλλά μπορεί να προκύψει και ανεμογκάστρι.

Δεν το έχουμε το εργαλείο.

Εξάλλου ο δικός μας πηγαίνει Αμερική, μάλλον για να δώσει τις νενομισμένες εγγυήσεις στον Υπερατλάντικό Παράγοντα.

Εδώ το ΔΝΤ χαμογελάει προβλέποντας μεγαλύτερο περίσσευμα για το 2018, από την χώρα που προσφάτως σέρβιρε σεβίτσε σε μια τελετή στην πτωχομάνα της.

Business as usual;

Μπα.

Μάλλον ισχύει το σχόλιο της Rachel στον Deckard, ξέρετε που:

“I’m not in the business. I am the business.”