Eνθύμησιν ποιώ, ότε το θανατικόν υπό μορφήν σπορίων παρά του ανέμου ευθυνομένων, ενεπήχθη εις παν φλεγμονούσιον πλεμόνι και πέθνησκεν ο κόσμος εις άπασαν την οικουμένην. Έφθινεν ήδη ο έσχατος του μετοπώρου μην, του ζφκζ΄ έτους από κτίσεως κόζμου. Και άπασα η Κύβειος (*) εθίχθη σούμπιτος και τότε ελέχθη το πρώτο «εβγάτε εσείς οι αποθαμένοι να μπούμε εμείς οι ζωντανοί» και το Ηθικόν των λαών δεν εθίχθη, διότι οι σοφοί ήλεγαν πως η ασθένεια είναι της Φαντασίας και πταίγουν οι κινέζοι μήποτε τα νάματα της Κρίστιαν Ντεμόκρασι θιγγάνοντες και πως η πανδημία είναι πολιτική και τα κράτη τα εμπνέονται αυτά, ως άμωμα κι ας έπταισαν οι Δίαιος και Κριτόλαος.

Ευτυχώς οι λαοί εγκεντρώθησαν με μπόλια και η Εξανάστασις ήβρεξεν τους κροτάφους των σοφών και χώραι πολλαί συνήλθαν επειδή το είπαν οι επικυρίαρχοι αυτών. Και εις την Ακρόγειον (**) όπως και αλλού, τα μαγαζεία έκλεισαν, τα μέτρα ενόχλησαν και αι προπαγάνδαι ήκμασαν. Ωστόσο, μία τάξις εκνόμων περιεφρονήθη και την ήκλασαν, ήτονε δε αι χιλιάδες των παραβατικών, αι στερηθείσαι τα προς το ζην, καθόσον μήτε παρκαδόροι ήκμαζαν, μήτε εκβιασταί μαγαζείων, ενώ αι φυλακαί, οι ελεγκταί των ηθών, οι συνήγοροι υπερασπίσεως και η αληθώς ένστολοι εστενούντο οικονομικώς, αφού δεν υπήρχε μπικικίνι να μοιράσουν.

Και συνέβη το μέγα Δράμα της Ακρογείου θαλάσσης, καθώς το διαμάντι της Κυβείου, η Πάνσεπτος Ελλάς, εκράτησεν την αναπνοήν αυτής και εβούτηξεν απνευστί εις την λεγομένην «αναρχίαν των παραβατικών».

Το κράτος, παχυνθέν επαρκώς, εδέχθη δεινόν αιφνιδιασμόν και υπέστη δεινάς δολοφονίας. Αλλά ουδείς αντέστη και οι ιθύνοντες έδρων δια το νεοελληνικού «δε γαμείς, μπόρα είναι, θα περάσει» και ξαναχώθηκαν στο παχύ μαξιλάρι των ριάλιτι.

(*) Κύβειος, η παλαιά Υδρόγειος, διότι αντιεμβολιασταί, απέδειξαν ότι η Γαία έχει μορφή Κύβου και όχι Σφαίρας.

(**) Ακρόγειος, λέγεται μετά την Πανδημίαν η τέως Μεσόγειος, διότι επιτροπή Σοφών, εισήγαγεν την πεποίθησιν ότι η Αληθής Μεσόγειος είναι η Αίτνα, ο Βεζούβιος και το Στρόμπολι και με ψήφισμά των, ο ΟΗΕ και το ΝΑΤΟ, το απεδέχθησαν.