Ο έμπορος τσόχας και δημητριακών Bebo, απεστάλη απο τον Ενετόν προνοητήν Ραουσίου Μοντσενίγον να αναφέρει την κατάστασιν της πόλεως Saloniqui και της περιχώρου, προκειμένου να εισηγηθεί την αποδοχήν ή μη της προτάσεως του διοικητού Παλαιολόγου, περί εκχωρήσεώς της εις την Γαληνοτάτην. Η έκθεσις διεσώθη και την παραθέτω, έχει δε ημερομηνίαν 5 Δεκεμβρίου 1421.
“Εκλαμπρότατε, διά της παρούσης, σας διαβιβάζω την αναφοράν που μου ζητήσατε περί Σαλονικίου. Η πόλις μετά βίας κατοικείται από δύο μυριάδας ανθρώπων, αν και σπανίως είχε ολιγοτέρας των πέντε μυριάδων. Καταληφθείσα προ ετών τριάκοντα από τον Παγιαζήτην, όστις την εγκατέλειψεν προ ετών εις τους Ρωμαίους, λόγω του ολέθρου του από τον Τιμουρλέγκ, τανύν διοικείται από τον ασθενή Παλαιολόγον, όστις προτίθεται να την μεταβιβάσει εις ημάς.
Είναι πλήρως τειχισμένη, αλλά πέριξ κατοικούν υποτελείς του Σουλτάνου, και αυτόνομοι τινές αδούλωτοι. Σιτοδοτείται δε εκ της νήσου Κασσανδρείας, φυλασσομένης υπό τείχους και μονοπυργίων.
Τα τείχη δεν αντέχουν εις τα νέα όπλα, λουπάρδας και βοτάνην, τα οποία πάντως ο Μέγας Τούρκος ωσαύτως δεν διαθέτει.
Επάρκειαν ύδατος διαθέτει εκ του βουνού Κουρτιάχ, δεχομένη τρεις κλάδους κρυπτών υδραγωγών, οίτινες καλύπτουν ανάγκας μακράς πολιορκίας, ενώ μυλικά εργαστήρια αφθονούν εις τα πέριξ, από το ίδιο ύδωρ λειτουργούντα. Τας αγοράς τας λέγουν messi, και διαθέτουν σκλαβοπάζαρο, την sthlavomessi, όλα λειτουργούντα από συντεχνίας. Αλυκάς διαθέτει τρεις και μεταλλεία, τέσσερα, εγκαταλελειμένα, ενώ η παράλιος ακτή διαθέτει έξι σκάλας, εκατέρωθεν. Ακίνητα πολλά, εν παρακμή, οι φόροι είναι ολίγοι, αι κρατικοποιήσεις μοναστικών περιουσιών απέτυχον, αλλά οι πολίται ευνοούν την προστασίαν της Γαληνοτάτης, ως αντίβαρον των αισχρών Γενοβέζων οι οποίοι ελέγχουν νήσους και λιμένας του Αιγαίου. Η διακατοχή και η οχύρωσις της Καβάλας είναι επίσης συμφέρουσα δι ημάς, άλλως, αι κτήσεις μας εις Γραικίαν θα υποφέρωσιν. Το ρέμπελον των ζηλωτών έχει απορφανισθεί, ενώ διαρρέουν συνεχώς κάτοικοι προς τα χωρία των Γιουρούκηδων και των Γιαγιάδων, λόγω της χαμηλής φορολογίας. Η θαλασσία επικοινωνία και το εμπόριον παραμένουν θαλερά, λόγω μικρού μεγέθους των σκαφών των εμίρηδων, και ο μόνος κίνδυνος είναι να διαδεχθεί τον μαλακόν Μεχμέτην ο αψύς Μουράτης. Οι Εβραίοι και οι Αρμένιοι έχωσιν αγοράς και συνοικίας και δύο οικισμούς εις τον βουνόν, ενώ η μεγάλη την αγορά, η Εβραΐς, κατέστη πυρίκαυστος.
Εκτιμώ πως τέσσαρες γαλέραι τελευταίου τύπου, νέαι βλητικαί βαλλίστραι και δύο χιλιάδες βαρέως οπλισμένοι υπό στρατηγόν, μετά εκατοντάδων Δαλματώ τοξοτών, επαρκούν δια την διακράτησιν της πόλως.”