Ο άλλος ανακοινώνει πως περιμένει 15 εκατομμύρια καρατομημένους επιδημιώντες, αλλά δεν μας περνάει από το μυαλο να κόπουν αστικά, ΚΤΕΛ, εκδρομικά ακόμη και ουρές σε σουπερμάρκετ. Φυσικά πταίει ο Σταγειρίτης, αντί να χώσει όλα τα είδη σε ένα σπήλαιο, άπλωσε μια ελκυστική βιτρίνα με δόσεις.

Θα ήταν υπερβολή (για εσάς) και παιχνιδάκι (για μένα) να το ρίξω στους εξάψαλμους ωσάν πιστοποιημένος senior citizen. Aυτό δεν περιμένετε από τα σάψαλα εξάλλου; Ωστόσο μερικές παρατηρήσεις, σας τις χρωστάω. Διότι μπορεί και να μη επαρκούν διαδηλώσεις, παραστάσεις και άλλα έκνομα ή φιλόνομα διαρρέουν πάνω στην δεκαετία της Κρίσης, την κοινωνία μας.

1

Οι παραστρατιωτικές οργανώσεις είναι διαχρονικά μεγάλη πληγή, αλλά να σημειώσουμε πως και όλες οι εξειδικευμένες στρατιωτικές ομάδες στον  ανορθόδοξο πολέμο, ακόμη κι αν υφίστανται διαδικασία κανονικής στρατολόγησης και εκπαίδευση, έχουν κατά καιρούς κατηγορηθεί για βαρβαρότητες. Σε κάθε περίπτωση, τα κυνηγετικά όπλα στον Έβρο είναι καλο να παραμένουν αναρτημένα στα ανώφλια της εξώπορτας ή σε στεγνό σεντούκι, διότι υπάρχει στρατός στον Έβρο, τα αντίπερα τοπία νυχτιάτικα δεν χρειάζονται το φως των τραχτεριών, αλλά η αγορά, μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού ήταν γεμάτη από διόπτρες νυχτερινής όρασης -έως και μηχανές ελικοπτέρων υπήρχαν, σοφά αποθηκευμένες σε αχυραποθήκες.

Υπάρχουν άπειρα ζητήματα διοικητικής μέριμνας όπου ο κάτοικος μιας πόλης ή ενός χωριού είναι πολύτιμος και μπορεί, εάν θέλει, να είναι και χρήσιμος.

Όχι δεν θέλω να μνημονεύσω μονάδες «εθελοντών» που δεν τους ζήτησε κανένας «να θέλουν», που θέρισαν δικαίους και αδίκους σε πάμπολλες περιπτώσεις. Για τον στρατό, είναι «άτακτοι». Ακόμη και στρατοί που ατακτούν, δεν συγκρίνεται η αταξία τους, με την δράση ενός οργανωμένου στρατού που ανέχεται εξωπραγματικές διαταγές.

2

Η Ιταλία πρωτεύει σε κρούσματα κορονοϊού, επειδή η Ελλάς άργησε να ξυπνήσει -τώρα που επέστρεψαν οι εκδρομείς των Αγίων Τόπων με βηχαλάκια και δέκατα, θα αποκαταστήσουμε την πρωτοκαθεδρία μας. Ιδίως όταν ο τουρισμός θα πάθει την πατατράκα του στη Σαρακοστή και δύσκολα θα υπάρξει εμβόλιο από το Πάσχα έως την αυγουστιάτικη περίοδο που πλέουν οι καρποζόφλουδες, πλήθος συνειδήσεων τρε τουριστίκ θα ανακράξουν «να πάει να γαμηθεί και το παλιάμπελο» και θα αναπτυχθεί ένας τουριστικός πολιτισμός ψευδών βεβαιώσεων, απολύσεων, και άλλων ατοπημάτων, ειδικά στις περιοχές όπου η λιάρδα είναι ηπίως αποδεκτή.  Διότι κατά την έκφραση καλού λογοτέχνη, «ο θάνατος το στρώνει».

Παλαιότερα όταν τα όσπρια ήταν σε τσιβάλια και οι γεωργοί έσπερναν σιτάρι που δεν έπιανε τιμή, την άλλη χρονιά έπεφταν όλοι στο μπαμπάκι κι ας είχε ανομβρία -καταστρέφονταν αντάμα και έτρεχαν στους πολιτευτές. Η Ελλάδα, στον νέο αιώνα, στο αγαπημένο τους χόμπι «να βρουμε την βαριά βιομηχανία μας επιτέλους» δεν αρκέστηκαν στο σινεμά, αλλά επέμειναν στον τουρισμό. Αποτέλεσμα, ακόμη και ημιτελή καραγιαπιά μετατράπηκαν σε τριάστερα ξενοδοχεία με «μεσογειακό πρωινό» και τα νησιά γέμισαν με εστιάτορες σαμάνους που έτριβαν με ειδικό τρόπο το αλατοπίπερο και το χρέωναν εκατό ευρά την ουγγιά και ένα γαμήσι την ώρα. Δεν αναφέρω τις ο γαμών και τις ο γαμούμενος.

Το ενδεχόμενο να μειωθεί η σεζόν στις καθιερωμένες 42 ημέρες κάνει τους βιομηχάνους του τουρισμού να ζητήσουν του κόσμου τις επιδοτήσεις, ή θα πουλήσουν σε λάτρεις του ελληνικού φωτός, όσο όσο ό,τι έχτισαν. Κι αυτοί που βιάστηκαν να αδρανήσουν τα κοινωνικά παντοπωλεία και να στέλνουν έρμους στο θέατρο με θεωρικά εισιτήρια κόστους μιας πίττας με δύο κεμπαπάκια, έχουν να αντιμετωπίσουν πολλά δίκαννα στη διαδρομή.

3

Τελευταίο, μα όχι ελάχιστο, τα ρηάλητη. Είθισται, μετά τόσα χρόνια στο κουρμπέτι, να έχουν στερεοποιηθεί οι ρόλοι των «παικτών» ή, όπως γράφει ένας σεβαστός θεσμός, γίνεται «ανακοινοποίηση στο ορθο». Η μισή ιδιωτική τηλεόραση τρέφεται από αυτά, καθώς ασχολούνται μαζί τους όλες οι συστοιχίες τηλεοπτικών συντελεστών. Απαραίτητος όθεν ο ρόλος του Ιάγου ή της Ιάγας: θήλεια συνήθως παίκτρια είναι σκατόψυχη, αρσούζα, υστέρω,  βρωμόγλωσση και τελείως αβαβά, δίνοντας ευαγή παραδείγματα στο πόπολο. ΟΙ Ιάγοι είναι ηπιότεροι, διοτι επιλέγονται από πιστοποιημένα ψώνια.

Η πλάκα είναι πως όσο εξακοντίζεται η τηλεθέαση, αναρωτιέμαι αν τα θηλυκά στρατά που μαζεύει το «καλό μεσημεράκι» βιντεοσκοπήθηκαν και μονταρίστηκαν αλλιώς και άλλοτε, αλλέως τα περιμένει κορονοϊός. Είναι όλα τόσο επιτυχημένα, ώστε ακομη και ο Μουτσινάς, ταλαντούχος και στα όρια της αυταρέσκειας, δεν βρίσκει καιρό να βάλει σε αγρανάπαυση τη φωνή του, ώστε να μειωθούν κάπως τα παράφωνα και ασταθή τραγουδισμένα του, που κοντεύουν να γίνουν μόδα.