Μια παράξενη πούδρα, αόρατη στο γυμνό μάτι, έχει απλωθεί στον πλανήτη και όποιος την αγγίξει αρρωσταίνει βαριά ή ελαφρά, αναλόγως των αντοχών του οργανισμού του. Όπως είναι φυσικό, ο άνθρωπος πολλά ξέρει ή καμώνεται πως ξέρει, αλλά είναι αδύνατο να καταπιεί αυτήν την θανατηφόρο αλήθεια χωρίς να βάλει το νιονιό του να ανακαλύψει επειγόντως μια εξήγηση, συνήθως φιλοσοφική ή συνωμοτική ή εξωγήινη. Αποδείχτηκε, εξάλλου, από τις ερμηνείες επιδημιών που δόθηκαν διαχρονικώς και κατά καιρούς από τις κοινωνίες που τις υπέστησαν.
Ο τρώσας και ιάσεται. Οι γιατροί έμειναν στο λαϊκό ενδιάθετο ως Θεοί, ενίοτε πλουσιοπάροχα πληρωμένοι, ενώ οι ακτήμονες και συνάδελφοί τους, ελέγοντο συνήθως «γιατρουδάκια» ή «σκιτζήδες». Καθώς το ιατρικό λειτούργημα στηρίζεται σε κοινωνικήν ανοσία, ο Ιατρός διατείνεται πως είναι ιατρός-ινεότις και κακώς ο Αλέξανδρος ήβαλε να σταυρώσουν τον συνάδελφό των που απέτυχε να σώσει τον Ηφαιστίωνα.
Πλήθος ακολουθητών του έργου «η κυρά μας η μαμή» με την Γεωργία Βασιλειάδου, ενωμένοι με θεραπευτές, ξεματιάχτρες, προφήτες και ανθυποπροφήτες, όλοι οπαδοί πρακτικών εφαρμογών, είναι οι κύριοι αναμεταδότες μυθικών απόψεων για τις αρρώστεις που ενίοτε τις θεραπεύουν. Διότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι το όργανο που διέπεται από όλες τις πτυχές της ανθρώπινης βλακείας. Δεν υπάρχει πιο εύπιστο μυελοειδές όργανο. Ο εγκεφαλος παράγει τόση βλακεία, ώστε βαριέται θανάσιμα να σκεφτεί, κι όταν το πράττει απρόθυμα, ρίχνει το πταίσμα και την ευθύνη στους Εβραίους, στους πούστηδοι, στους ζώντες παρατύπως και α λα παρτουζιάν, στους όμορφους συχνογάμηδες και στις αιθέριες, φίνες κυράδες που αγαπούν άλλους.
‘Ολα αυτά θα ήτουνε κακή ανάμνηση εάν δεν φοβόμασταν τον θάνατο και εαν διαθέταμε φιλοσοφία που τον αποδέχεται. Αλλά μόνος μου τα λέω, μόνος μου τα ακούω.
Η τραγικότητα έγκειται στο ότι όλες, μα όλες οι ολέθριες για την ζωή επιδημίες, η στέρηση των αναγκαίων, η βιασύνη να υπάρξει σωτηρία, είναι κοινοί τόποι στην ανθρώπινη Ιστορία, ενώ η κατάληξη είναι αναμενόμενη και βέβαιη: αυτοί που αμφισβητούν την περιοδικότητα της Ύπαρξης, θα φύγουν από την ζωή διατηρώντας την ίδια αγωνία και υποφέροντας σε κάθε ανασαμιά, όπως ακριβώς και οι μοιρολάτρες.
Οι ελαφροί ας με λέγουν ελαφρόν, αλλά εδώ, εννοώ σε αυτόν τον πλανήτη, αναπαριστούμε κάθε τόσο την σκηνή της «μάγισσας» που την ζυγίζουν στο holy grail και στον εκατόνταρχο που διορθώνει τα ορθογραφικά και συντακτικά λάθη του αριστεριστή που γράφει συνθήματα στους τοίχους.
Μη μετράτε νεκρούς. Εκτιμήστε την κάθε σας ανάσα. Δώστε μια αίσθηση γαλήνης στον θάνατο.
Και για να τελειώνουμε: παίζω τον υπαρξιακό αμπελοφιλόσοφο, επειδή αντιδρώ με όλο μου το αίμα, στο τηλεκατευθυνόμενο εξοδολόγιο μέτρων και αντιμέτρων ενός πλανήτη που μοιάζει να κινείται απο σπασμωδικές, ξυλάρμενες κουκλοθεατρικές επινοήσεις. Έως τώρα, μόνον οι Κινέζοι, αυταρχικοί πλην τάχιστοι, άδραξαν με απόχες τους ελευθεριάζοντες τολμητίες, έχτισαν και πακετάρισαν κοτζάμ νοσοκομείο και περιόρισαν τον λοιμό κατά πολλές εβδομάδες. Ο δυτικός κόσμος ακολουθεί χνάρια, νομίζοντας πως όλα είναι διαπραγμάτευση. Ο τρίτος κόσμος, για την ώρα, κρύβει νεκρούς και εύκολα τον εντοπίζεις: είναι τα χρώματος ποντικί κομάτια ενός ροζαλί παγκόσμιου χάρτη. Το όλο σχήμα θα οδηγήσει σε μια καραμπινάτη οικονομική κρίση, με έμβλημα ένα ρολό χαρτί υγείας και τρέχοντα αστειάκια για την κάθε καρμιριά «επισήμου» όντος.
Στην ουσία, ένα πελώριο απόθεμα πραγματικών και φανταστικών μετρητών, πρέπει να πάψει να χρησιμοποιείται για να «ανησυχήσουν οι νευρικές αγορές» και να γεμίσει τις τσέπες των μη εχόντων προκειμένου να ανατριχιάσει και να σαλέψει η κανονική αγορά. Αυτά που διαθέτει ο τάχα σύννους επικεφαλής της χώρας οικογενειάρχης με την μελοδραματική μούτα, μόνον με τις μαλακίες ενός τέως τραλαλίζοντος πρωθυπουργού που δεν κατάλαβε ντιπ τι εστί διακυβέρνηση μπορούν να συγκριθούν. Έχουμε κρίση ηγετών στον κόσμο και πρώτη φορά εδώ και καιρό, έχουμε κρίση οπαδών. Κι εγώ θυμάμαι το γύφτο με το ντέφι να ρωτάει την κοκκινόκωλη μαϊμού εκτός από το «πως κοιμάτι ου γέρους μι τη γρηά» και το «πως κάνει η βουγιουκλάκη» και το «πως βάζνε πούντρες τα κορίτσια;» ενώ κρατώ, με τους υπόλοιπους ζωντανούς, μια πούδρα με ιούς, ένα εμβόλιο ύπνου.
