Θα θυμάστε, δε μπορεί, την καταγωγή του ειδυλλίου Σύριζα Ανέλων που πρωτόπλασαν έναν ατεχνώς υδαρή ευροκομμουνισμόν κατά τας προτροπάς του Μπερλίνγκουερ. Ε, λοιπόν ήρθαν δεύτεροι και καταϊδρωμένοι. Προηγήθηκε υπό την ιαχή «η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί» η είσοδος των Δημαριτών στην Κυβέρνηση Σαμαρά Βενιζέλου που πριν πέντε χρόνια, λόγω μαύρου στην ΕΡΤ, έφυγαν παλινδρομούντες. Εκείνην την ημέρα της αποχώρησης του 2013, ως υπεύθυνος λογοτεχνίζων αφιέρωσα στον κύριο Κουβέλη δύο στιχηρά, και να τα:

H Πασχαλίτσα η Κοξινέλ

Είναι ο Κουβέλης, αρχηγός
πιστών του διαλόγου θηρευτών
και συχνάκις δείχνων με τον τρόπον του
τρέσας, δύσπιστος, even κοάζων
σταις μαξιλαραις συνωρίδος κείμενος
ώσπερ εφήβου καρπός ηρεμών
αφου σκνίπας τινας ήλωσεν και υπνώττει.

Πλην του ενυπνίου τα σπόλια ξεγελουν.
Οι σοφοι δεν τολμουν,πλην γνωρίζουν.

Ο Κουβέλης δεν ήναι δειλός. Δωματίου
εντεύξεις γνωρίζει πλην θρασύδειλοι ανέμων
ριπαί τον ανήρπασαν εις ιπποδρόμου πληθη
ν΄απευθύνεται. Τώρα βαδιεί
ως κοχινέλλη η επτάστικτος,παρ΄ουδόν
ερειπιώδους πυλωνος ναου της Αρτέμιδος

ότε είχαν σημασίαν τα πηγαινέλα,
οι τροπαλισμοί, το ελεύθερον πνεύμα
ο καπελωμένος αστακός, κοπτάτσιαι
ή πλατφόρμαι μινιμάλ της διασπάσεως
και άλλαι της προόδου αηδίαι.

Ετεροδημώδες

Εγέρασα μωρές παιδιά, εξήντα χρόνια Φώτης
τον ύπνο δεν εχόρτασα και τώρα αποσταμένος
θέλω να πάω να κοιμηθώ, εστέρεψε η μαγκιά μου.
Ντρίπλες κουβάρι έκανα, ευκινησία δε μένει.

Ποιος ξέρει από την ντρίπλα μου μου τι δέντρο θα φυτρώσει.
Κι αν ξεφυτρώσει Σύριζα, στον ίσκιο του από κάτω,
θα ‘ρχονται συριζόπουλα τα φούτερ να κρεμάνε,
να τρών τα συριζόφρουτα, το Φώτη να σχωρνάνε.

Ο γερο Φώτης το’κανε ο γερο Φώτης, βάι.