1.

Οι βυζαντινοί είχαν vague ιδέα για τα εθνοτοπικά τους. Περισσότερη από εμάς. Ο Τζέτζης, ποιητής, εξηγεί:

Παίονες γαρ οι Βούλγαροι. Μη πείθου τοις βουβάλοις

οι έτερον του Αξιού λέγουσι τον Βαρδάρην

Και ο Ιωάννης Κατακουζηνός, νικώντας τον Μομιτσίλο και καταλύοντας την ανταρσία του, περιφέρεται ανάμεσα στους νεκρούς και θρηνεί επειδή, εκτός από τους εδικούς του, κείτονταν Ρωμιοί και δη Ξανθιώτες «ους ο πολλών δακρύων αίτιος εμφύλιος πόλεμος παρηνάλωσεν. Ούτω μεν ουν ο Μομιτσίλος ήνθησέ τε εν ολίγω και επί μέγα έδοξε τύχης προελθείν και τάχιον απήνθησε και κατερρύη» ενώ το αίμα ξεραίνεται στα χορτάρια.

Πάντως, ήξεραν το leasingm διό και λογοτιμήτες ημιαγνώστους που έπαιζαν τους νομιμόφρονες αποκαλούσαν «λίζιους».

2.

Ο Αμούρης ξαμολάει τα εβδομηνταπέντε λαντίνια του από του Γκιουμλούκ την απανεμιά ως τη Θάσου το εργοτάξιο, όπου Λέων ο Τριπολίτης φτιάχνει τα μάγγανα για να πατήσει με πενήντα εφτά κυβαίες τη Σαλονίκη και ο Μπλαχάβας ζαλίζεται καθώς αρπάζει από το κουρσάρικό του των μπρικιών τα φορτώματα και ο Άμποτ θησαυρίζει από τις μονές γλυπτές καρίνες που πωλεί στη Φραγκιά, κόβοντας του Ολύμπου καραγάτσια ενώ το αίμα στεγνώνει στα χορτάρια.

3.

Κατεβαίνουν προσφυγιές Μποσνιάκων και Κουμάνων στις ακροποταμιές, ξερνώντας στην Χηναρού σκλαβάκια από το Τούνεζι και αυτοκτόνους που έδεσαν τριχιά στο λαιμό και πνίγηκαν, τραβώντας τους χωρίς την πέτρα που αγκάλιασαν και τους σπάζουν τα μπράτσα για να χωράνε στο λάκκο που τους έχωσαν, ενώ της πανούκλας τα εμετά τα τρώνε συναγριδάκια της Παλιομάνας, ενώ το αίμα παγώνει στα χορτάρια.

4.

Και στη Φύσκα και στους Εορδούς και στα έμπεδα της Αντάντ, κυβερνάει προσωρινός και θηριώδης ο Μπερίβοης του Μαύρου Όρους ή του Καραντάγ με μόνη υψιπύλη προς τον αιγιαλό τα εγκρεμνά των Ζεστών Νερών ή των θερμών υδάτων και της Αργίλλου την λοξή χωροταξία, όταν άργελλα λέγουν τα καυτά νερά και άργελο έναν μπόντικά με μύτη φτερωτή ενώ το αίμα σταλάζει στα χορτάρια.

5.

Και παντού μανάδες και παραμάνες βυζαίνουν τα βρεφάκια πριχού τις σκλαβώσουν αναβάσταγοι των θρησκειών και καλογεράκια από τέσσερις πίστεις, δίπλα σε ταφές νυμφών και ντεντέδων και των Βακχιδών τα μέλη, χορτάτα με πληγές, ενώ το αίμα σταλάζει τα χορτάρια.

6.

Ακροπολίτης, Σταμπολίνσκι, Εμβέρ και Δράμαλης, με τον Χιμένες και τον θάνη των Ανζού και τις προτομές των κομιτάτων από πέντε γλώσσες και δεκαεφτά ιδιόλεκτα, έτσι οι Λιάγκραβοι, αλλέως οι Τσούκνοι , το νιζνάμικο ερώτημα και ο  βλάχος πολύς όμιλος, στοιχειώνουν τα μονόξυλα και τα άδρυα του Βάλτου και το τροχαίο του Χοίρου και του Τέρβελι την συμμαχία και το μίσος των Μακεδνών και Πελασγών, στο δρόμο για τα χειμαδιά, να καίνε διάφανα φτεράκια μυρμηγκιών, ενώ το αίμα κυλάει σε ρυάκια στα χορτάρια.

7.

Εδώ είναι μπαλκάνια, εδώ είναι πες και γέλα, παίξε γέλασε, απάτη και αλήθειες ντανιασμένες προς εξαγωγή και ψαλλιδόκωλοι με περήφανο αυτί και κυράδες να κάθονται σταυροπόδι πάνω σε βιενέζικες καρέγλες ενώ το αίμα κρυσταλλιάζει βαθυκόκκινο στα χορτάρια.

8.

Έβδομο και φαρμακερό, από το Σίρμιο κι έως την Μαΐνη, οι άνδρες πίεζαν το ζυμωτό ψωμί κατάστηθα και με το κουζινομάχαιρο έκοβαν φετάρες, στρέφοντας τη λάμα κοντά στο λαρύγγι τους. Είτε Βαρδαριώτες είτε Βεσσοί, Αφιδναίοι και Αιτωλοί, πάντα με δύο αγάπες, πάντα κουλαΐτες και παεζάνοι, παρακατιανοί και κυνηγοί μιας κόρης στα γυαλιά με το αίμα της να στάζει κατακόκκινο στα χορτάρια.

Αυτό το κείμενο είναι γραμμένο σε κώδικα που διαβάζεται μόνον αν κάμετε τον κόπο να ξεχορταριάσετε.