Όχι, η Ελλάδα δεν είναι το κέντρο του κόσμου. Μήτε τα Βαλκάνια, μήτε καν η διεθνής διπλωματία. Απλώς ήρθε η ώρα μας. Η στιγμή μας. Η φάση μας. Υπάρχει απλώς το επιτραπέζιο παιχνίδι Risk. Και ο παίκτης που έχει σειρά να παίξει, θα παίξει.
Η Δύση, πήγε να σφραγίσει την Ουκρανία, άρα θεωρητικά, η Ρωσία θα τηνε πούτσιζε. Αλλά η κάρτα «Ουκρανία» πρόλαβε και έμεινε στα αζήτητα.Το Κίεβο και τα πέριξ, γλυκοκοιτάζει την Ευρώπη.Το Χάρκοβο, το Ντόνετσκ και η Κριμαία, όχι. Η Ευρώπη, μέσω της Πολωνίας, απλώνεται ως τη Βαλτική και έχει ασφαλή σύνορα. Η ΝΑ Ουκρανία, δεν έχει σύνορα. Πρέπει να υπάρξει κίνηση στο Risk για να αποκτήσει.
Όλοι οι στρατηγοί του ντουνιά, εάν οι κατά μέτωπο επιθέσεις αστοχήσουν, αρχίζουν να σκέφτονται κινήσεις εκ πλαγίων. Η κατά μέτωπον επίθεση της Δύσης στην Ουκρανία, προέβλεπε ολική της προσχώρηση στην Ευρώπη. Ωστε η Μαύρη θάλασσα να γίνει θάλασσα του ΝΑΤΟ. Αν είχε πετύχει, σήμερα η Ρωσία θα είχε πρόβλημα σοβαρό ισλαμικού Καυκάσου και άλλων ασταθών καθεστώτων και πέραν της Κασπίας. Δεν συνέβη. Και τώρα, η κίνηση-σοκ, θα αργήσει. Και για τους δύο παίκτες- Ρωσία και Δύση.
Η Ρωσία γνωρίζει πως η Κριμαία, είναι προσώρας δική της, αλλά όχι ασφαλής. Παίζει ένα τούρκικο χαρτί, αλλά χωρίς πολλά πιόνια φορτωμένο, ώστε να ενοχλήσει την αδύνατη πτέρυγα τουΝΑΤΟ ήτοι Ρουμανία και λοιπά, ώστε από την Γκαγκαουζία κι ως πέρα, να υπάρξει σοβαρό μέτωπο. Αλλά πρόλαβε η Δύση και ήφτιαξε φαινότυπα κρατών, όπως η τευτονικού τύπου ηγεμονία του Βίσεγραδ.
Αναγκαστικά, η Δύση πηγνύει Μέτωπο Δυτικών Βαλκανίων. Ταχύτατα. Η Γερμανία δεν προσφέρεται ολόψυχα, αλλά το παίζει πολιτικά. Στρατό, δε βάζει. Η Δύση βλαστημάει την ιδέα της Γερμανίας να μη καταπιεί την Γιουγκοσλαβία ολάκερη, για να μην περάσει είκοσι χρόνια ανταρσιών. Ώσπου να υπάρξει θερμός γύρος αίματος, η Αμερική αναλαμβάνει την πρωτοβουλία. Λέγεται «σφράγιση του Βαλκανικού Μετώπου», ώστε να υπάρξει αμιγές Βαλκανικό Νάτο. Είναι καλή ιδέα. Αναίμακτη. Οι πρεσβευτές της έπιασαν δουλειά. Δεν είναι μόνον η Ελλάς, η Αλβανία,η «Βόρεια Μακεδονία». Ακόμη και συνοριακά μαγειρέματα Κοσσόβου-Σερβίας μαγειρεύονται. Τα Βαλκάνια θα ανήκουν στο ΝΑΤΟ, με ταυτόχρονη διατήρηση και επέκταση των ενδοβαλκανικών αλυτρωτισμών. Παλιό το κόλπο. Πάντα πιάνει.
Η επιχείρηση άρχισε. Για την ώρα, πάει καλά. Δεν ξέρω αν θα ευδοκιμήσει η δεύτερη φάση. Να πειστούν δηλαδή τα νεοπαγή Βαλκάνια να ανεχτούν κάποιες παραχωρήσεις φιλοϊσλαμικές.
Όλα τα υπόλοιπα, που εμείς των Βαλκανίων θεωρούμε ζωτικά, ήτοι προθυμία τοπικών κυβερνήσεων, ταξίματα και λοιπά, είναι μασάλια και τζάμπα κόπος. Για την ώρα, υπάρχει ένα σχέδιο της Δύσης, που τηρείται by the book. Ας πάψουν λοιπόν οι εντόπιοι λεονταρισμοί. Από όλους !
Όχι, η Ελλάδα δεν είναι το κέντρο του κόσμου. Μήτε τα Βαλκάνια, μήτε καν η διεθνής διπλωματία. Απλώς ήρθε η ώρα μας. Η στιγμή μας. Η φάση μας. Υπάρχει απλώς το επιτραπέζιο παιχνίδι Risk. Και ο παίκτης που έχει σειρά να παίξει, θα παίξει.