Είμαι ΑΑ (δηλαδή Ακτήμων και Ασύντακτος=χωρίς σύνταξη) άρα η ανάλυσή μου δεν καλύπτεται από το πτέρωμα της Αγανάκτησης. Όταν οι δανειστές, για την ακρίβεια τα λογιστήριά τους, σας τσίγκλισαν να επινοήσετε τον ΕΝΦΙΑ, το πράξατε, χάρη σε ένα σοφό κεφάλι που ακόμη τον γουστάρει, έπεσε μια κυβέρνηση από αυτό, κι όχι από τις μωρίες σας, και ενώ τάξατε άλλα (που κανένας δεν πίστεψε) τον εφαρμόσατε με κτηνωδώς απλές αρχές: θέλατε, φερ’ ειπείν, 2,4 δις ή κάπου εκεί, θα σας γελάσω, και φορέσατε το σχετικό καπέλο δια πάντας και δια πάντα. Αλλά σας έκαιγε το φιλανθρωπικό σαράκι και θελήσατε να «εκλογικευτεί» το φέσι. Και ζητήσατε από ειδικούς εκτιμητές να μαθητεύσουν εις άπασας τες πόλεις και τα χωρία και τες ζώνες, ίνα συμβεί κάτι δικαιότερο. Και οι εκτιμητές, επειδή η αγορά ήταν χάρβαλο, αναγκάστηκαν να μετράνε τιμές τετραγωνικού urbi et orbi , με βάση το τί πουλήθηκε. Συνέβη να πουλιούνται χαμοκέλλες, πολλές και φτηνά σε συνοικίες, ενώ σε άλλα μέρη να πουλιέται ένα ακριβό ακίνητο σε έκταση χιλίων στρεμμάτων μπετά.
Και βγήκε, ώσαν τον κούνελο ταχυδακτυλουργού, πως έπρεπε να πληρωθεί περισσότερος ΕΝΦΙΑ , δεν σας λέω το γιατί, παρότι σκράπας στα μαθηματικά. Και βρεθήκατε σε απορία. Εμείς θέλουμε τα ίδια πεκούνια, σκεφτήκατε, αλλά τώρα βγαίνουν παραπάνω. Τι να πράξωμεν;
Να σας πω. Εάν X o μέσος ταμπλάς των περσινών, και X1 o φετεινός, λογαριάστε να βγαίνει το ίδιο άθροισμα και τελειώσατε. Μήτε να κλαίτε στις μονταζιέρες, μήτε να το πολυσκέφτεστε. Στη θέση σας θα έβαζα έμπειρο κουλουρτζή να απαντήσει στο ερώτημα «ποσο θα πουλάς, αφεντικό το κουλούρι, με το σησάμι το αλάτι και τη ζάχαρη, ώστε να ομοιάζει με την Σαλονίκης, όταν πέφτει η τιμή του άλατος και ανεβαίνουν τα σάκχαρα;» Σε ένα λεπτό θα τα εξηγούσε όλα. Δεν χρειάζεται ειδική γραμματεία γι αυτό. Καταλαβίγκος;
Άντε και ξημερώνει αύριο πρωταπριλιά. Η μέρα σας, τυχεράντζες.