Ο στρατηγός Αλεξέι Κουροπάτκιν πληροφορήθηκε πως ο Τσάρος τον επέλεξε ως στρατηγεύοντα των στρατευμάτων του στο Μούκδεν, ενώ έπαιζε κάτι επιτραπέζιο με τον νεαρό φίλο του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ, τον μετέπειτα συγγραφέα της «Λολίτας».

Στην Ελλάδα, ο ρωσοϊαπωνικός πόλεμος το 1905 συνάρπαζε το κοινό. Τα τηλεγραφήματα σχολιάζονταν με επιμέλεια και ικανές συστάσεις για τις κινήσεις των αντιπάλων. Έτσι ο στόλος, αλλοιώς οι Σαγιονάρα Σαμουράι Αριγκάτο.

Η ρωσική εκστρατεία ήταν φλέγον ζήτημα. Βλέπετε, το ελληνικό κοινό ανησυχούσε για την ρώσικη επιρροή στην Ελλάδα. Η λατρεία της Οκτωβριανής επανάστασης ήταν η συνέχιση της εποχής των Ναπαίων και της επιρροής της βασίλισσας Όλγας στον δημόσιο λόγο.

Η Σούδα δεν είχε τότε Αμερικάνους, αλλά διευκόλυνε τον Ρώσικο στόλο. Υπήρχαν  τότε οι Γαλλόφιλοι και οι αντιδρώντες. Αμφότεροι εύχονταν τα αντίθετα. Δεν προτάθηκε αδίκως  στην ελληνική κοινωνία κόμμα Ιαπώνων. Και τα στρατηγικά σαΐνια που ήταν στην άλλη όχθη, ανησυχούσαν.Κάτι δεν έκανε καλά αυτός ο Κουροπάτκιν. Τα διαγράμματα του μετώπου  έδειχναν ένα επίφοβο κενό στα δεξιά των Ρώσων. Δεν ξέρω αν ακούστηκε πράγματι το «δεξιότερα Κουροπάτκιν» αλλά ο διπλάσιος στρατός του Κουροπάτκιν κινδύνευε από το αυτοκτονικό ήθος των Ιαπώνων.

Τώρα που η Λολίτα εκδόθηκε και τα πάθη άλλαξαν χρώμα,άρχισε η επιλογή παρατάξεων, από Ισπανία έως την Βενεζουέλα. Όλα τα κόμματα έχουν άποψη για τους Ποδέμος και τους Φρανκίστας, ενώ ο σοσιαλισμός, στην πασοκοειδή πτυχή του, θερμαίνει με την νίκη του, πολλων κομμάτων τζάκια και στάνες.

Οι παρατάξεις φάνηκαν αμέσως και στο πραξικόπημα στο Καράκας. Ακόμη και οι φιλοαμερικανέστεροι των εντοπίων πολιτικών μας, καταγγέλουν την επιβολή ανωμαλίας που ήτονε Δημοκρατική και πάει για ανατροπή, αλλά ό,τι σχολιάζει ο Πάιατ, ορθώς το σχεδιάζει αφου έχουμε συμφέρον.

Βέβαια, η μόνη συνέπεια από τον πόλεμο για το Πορτ Άρθουρ στην Ελλάδα, είναι που γέμισαν μέσω Κρήτης την χώρα οι οπαδοί του παπα Γκαπόν, της εξέγερσης του 1905. Αλλά τώρα δεν υπάρχει Κουροπάτκιν, να του σέρνουμε τα μύρια όσα.

Το ξαφνικό άπερκατ στην Χρυσή Αυγή, αποθαρρύνει πιθανούς ψηφοφόρους της και το καραβάνι του «Χωρίς» (χωρίς καραμανλικούς, χωρίς ντορικούς, με σαμαρικά σκελετά και τον Κυριάκο) μάλλον βρίσκει πανδοχείο κατά υπερατλαντικό φλερτ και είναι εύλογο:Το «μένουμε Ευρώπη» είναι πλέον συμβολικό.

Επείγει η ευημερία του ΝΑΤΟικού βαλκανικού άξονα.

Κι αυτός εν Ελλάδι δεν αντέχει με ένα προδήλως χαμηλό ποσοστό της τάξης του ενός τετάρτου στην συλλογή ψήφων.

Είπα και ελάλησα και περιμένω σε ποιον Κουροπάτκιν θα φορτώσουν την ήττα. Δεν θα είναι πάντως η Λολίτα.