1
O δεκάλογος είναι αφιερωμένος σε κοπτοράπτες πολιτικών κειμένων, που έχουν ξεχάσει τη σημασία του περιεχομένου.
2
Από την συζήτηση «περι ανομίας» στην Βουλή, αποκόμισα την εντύπωση πως ο καβγάς είναι για το πάπλωμα. Τα ισχυρότερα επιχειρήματα ήταν «ναι, αλλά θέλατε να διαλύσετε τα ΜΑΤ» και «ναι, αλλά η Σήμενς»
3
Οι κειμενογράφοι του Τσίπρα δουλεύουν πάνω σε υποτιθέμενη, αλλά πιθανή δομή της αγόρευσης Μητσοτάκη. Σπάνια πέφτουν έξω. Τον γεμίζουν χαρτάκια επιχειρημάτων διαβαθμισμένα, ώστε όταν τα χρειάζεται, να τα παραθέτει ανά κεφάλαιο. Λόγου χάρη «τον Αυγενάκη τελευταίο», ή «να ακουστεί το Σκάη και ο φιλικός σας Τύπος» ή και «να ακουστεί η λέξη Ντόρα στη δευτερολογία»
4
Οι αγορεύσεις Μητσοτάκη είναι από ένα χέρι στο οποίο έχουν προστεθεί τσόντες. Αλλά το πρώτο χέρι δεν βάζει πινελιές δεύτερο χέρι. Γι αυτό και καταγγελίες που ο άλλος ανέτρεψε, παραμένουν ωμές στην δευτερολογία του.
5
Οι «εκρήξεις ειλικρινείας» των Συριζαίων και Ανελαίων μινίστρων, ακυρώνουν η απομειώνουν την ισχύ μιας νεοδημοκρατικης καταγγελίας. Παράδειγμα: η «μεσαία τάξη που υπερφορολογείται» ήταν γνωστή είδηση από τους υπαίτιους. Και τι έκανε ο Μητσοτάκης; Την επιβεβαίωσε. Τσιμουδιά για το πως θα την χειριστεί άν κυβερνήσει.
7
Τουλάχιστον οκτώ ημερών ήταν η υπόθεση Αυγενάκη, άρα η Νέα Δημοκρατία την περίμενε. Επιπλέον, μέσα σε αυτές τις μέρες, αρκετά ζητήματα ποινικά «τα προχώρησε» αριστοτεχνικά η Αστυνομία. Τυχαίο; Μπορεί.
8
Συμπέρασμα: η κυβέρνηση έχει την ιδιοκτησία μερικών επανορθωτικών κινήσεων, η αξιωματική αντιπολίτευση περιμένει από τον Άδωνι να του φέρει νοικοκυραίους και δεξιάντζες.
9
Σε πενηντάλεπτα: αν στην τελευταία του προεκλογική ομιλία, οψέποτε γίνουν εκλογές, ο Τσίπρας δηλώσει «θα αποκαταστήσω την άδεια τσέπη των ελευθέρων επαγγελματιών», θα τον πιστέψουν.
10
Δεν είναι όλα ρητορική, σύμφωνοι, αλλά ο δημοκόπος με αλμπενί πάντοτε υπερισχύει του δημεγέρτη που μοιάζει ανασφαλής.