Ο Πάκο είχε βγάλει το πουλί του κρυφά απ’ την βερμούδα και το έλιαζε. Σάνδαλο από κάτω, ανοιχτό κοντομάνικο πουκάμισο από πάνω, και στο κεφάλι τζόκεη με φίρμα από φυτοφάρμακα.
Με όλα αυτά, και μ’ αυτό το όνομα, ο Πάκο δεν γινόταν να είναι Νορβηγός και πολύ σωστά μαντέψατε. Δεν ήταν.
Εκείνη την ώρα πέρασε ένα νεαρό κορίτσι ερωτευμένο με τα ντρέντλοξ, όποιος μπορούσε να την δει θα την αγαπούσε, και ο Πάκο την είδε. Έριξε μια εφημερίδα απότομα στην γύμνια του, και έκανε ότι διαβάζει.
Το κορίτσι προσπέρασε, δεν είδε κάτι σοκαριστικό, και ο Πάκο έμεινε ξανά μόνος. Μάζεψε τα βρακιά του, σηκώθηκε, και χωρίς να δει το δελτίο καιρού, είχε σιγουρευτεί ότι ο χειμώνας είχε πια τελειώσει.