Ας δούμε τελικά πού πραγματικά ζούμε
19-03-2021

Το βρήκα. Αφού είδα αυτή την αφίσα απ’ το Δελφινάριο με ήρωες του 21 τον Μητσοτάκη και την Αγγελοπούλου, πείστηκα ότι η Νέα Δημοκρατία έχει αναλάβει και τον ρόλο της αντιπολίτευσης. Και ενώ δίκαια έχουμε ξεραθεί στο γέλιο, να σας πω ότι παρά πολλοί συμπολίτες μας (που ψηφίζουν), βρήκαν το εξώφυλλο πατριωτικό και λεβέντικο.

Ναι. Η Νέα Δημοκρατία εκτιμώ ότι θα ξαναβγεί και μάλιστα εύκολα και μεις οφείλουμε να νιώσουμε τυχεροί, μιας και η δεξιά πάντα φημίζονταν για την αισθητική και το καλό της γούστο και θα μας το δωρίζει απλόχερα.

Τα επόμενα έξι χρόνια λοιπόν που θα έχουμε Νέα Δημοκρατία, περιμένω να δω πράγματα πέρα απ’ την φαντασία. Μετά απ’ το σημερινό, που πραγματικά με εντυπωσίασε γιατί τόση γελοιοποίηση δεν θα κατάφερνε ούτε σατυρικό τρολ, περιμένω να δω τον Μητσοτάκη ντυμένο Πανκ την παγκόσμια μέρα της μουσικής, την Γιάννα να εκτοξεύει διαστημικές τορπίλες απ’ τις ρώγες της στην γιορτή της γυναίκας και τον Χρυσοχοΐδη να φέρνει πίσω στην Γη τον Κουικάρα για να πατάξει το έγκλημα μαζί με το Ντόλκα και δύο διμοιρίες ΜΑΤ.

Μιλάμε είναι κυβερνησάρα, τσίρκο, επιστημονική φαντασία και σοφτ πορνό κάθε μέρα, για πολλές μέρες ακόμη. Πότε τα ξανάδατε αυτά στην χώρα; ΟΚ μπορεί να τα έχουν σκατώσει παντού, αλλά η γαλάζια κομπανία πρόσφερει θέαμα.

Επιτέλους αυτός ο γιδότοπος που λέγεται Ελλάδα, που μια ζωή τρώει όσα παιδιά της είναι διαφορετικά απ’ την προκοπή των ρουσφετιών και την ψυχαγωγία των Αργυρών, Κιάμων και Επάργυρων, βρήκε την κυβέρνηση που την εκφράζει.

Αυτή είναι η Ελλάδα μας κυρίες και κύριοι. Μην μπερδεύεστε από το φέησμπουκ και τις παρέες σας και νομίζετε ότι είμαστε αρκετοί. Λάθος κυρίες και κύριοι. Είμαστε λίγοι. Είμαστε η εξαίρεση. Βασικά, είμαστε οι εκ γενετής βλαμμένοι και το Μητσοτακέικο θα κυβερνά για πολλά χρόνια ακόμη αυτή την χώρα διότι είναι απόλυτα φυσιολογικό, πάρτε το χαμπάρι. Ή πάρτε εισιτήριο. Να σας πω μόνο, ότι εγώ μετά από δύο χρόνια στο αρτιστίκ Βερολίνο, γύρισα πίσω.

Εδώ είναι Βαλκάνια. Κι εδώ παίζουμε Χάρντκορ. Κι άσε τους Χίπστερζ της Αθήνας να συζητούν σε καλλιτεχνικά σουαρέ της κακίας ώρας για τα νέα ρεύματα και να μιμούνται σαν μαϊμούδες το ευρωπαϊκό lifestyle που το “γνώρισαν” σ’ ένα δεκαήμερο ταξίδι τους πιστεύοντας εσφαλμένα ότι η ζωή στας Ευρώπας είναι όλο τέχνη και πολιτισμός και το Πάσχα να τρώνε χαρούμενοι προβατίνα στα χωριά τους δηλώνοντας ότι το βρίσκουν καλτ, ενώ τα χωριά τους είν’ αυτά που τους έθρεψαν. Μένουμε Ελλάδα — όσοι μείνουμε. Και τώρα αρχίζει το καλό.

Ας δούμε τελικά πού ζούμε, που ίσως δεν είναι απαραίτητα και τόσο άσχημα. Ας σταματήσουμε να ζητάμε σε Κωστόπουλους το να μας ξεβλαχέψουν, ας βρούμε την θέση μας σ’ αυτή την χώρα. Και αν θέλουμε ισότητα και δικαιοσύνη, ας επενδύσουμε ο καθένας ξεχωριστά στην καλλιέργεια της αρετής, γιατί χωρίς ατομική αρετή, δεν μπορούμε να έχουμε πραγματική ισότητα και δικαιοσύνη, για την ακρίβεια, δεν το αξίζουμε και καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να μας το δωρίσει. Τις αυταπάτες, ας τις κρατήσουμε για τα ποιήματα και τους έρωτες μας. Όχι για την κοινωνία.