Πρόκειται για το Μπέρμινχαμ που κάποτε απήγγειλα ποίησιν σε ένα αμφιθέατρό του.

Ευτυχώς διαθέτω πολλά ακόμη έντυπα παλαιών αιώνων, καθώς και πολλές αρχαίες και μεσαιωνικές πηγές (κι όταν μου λείψουν, έχω τον τρόπο να τις αναστηλώνω). «Είναι μετρημένα τα ψωμιά σου, Πετεφρή» κρώζω ωσάν κρυωμένη κάργα, και εννοώ πως μια πενταετία μοιάζει με φτερούγισμα πασχαλίτσας, μια δεκαετία όνειρο απατηλό και παραπάνω χρόνος μάταιο όραμα, ακόμη κι αν τάζω του αγγέλου μου πως θα γράφω ωσάν Λόντονηαρ αντίπαλος του Δίκενς, άχρι δραπετεύσας από την γερμανική Ταγκανίκα, άρα έμφορτος από κολόνιαλ άτιτσιουντ και πλησμονή από σαμπέρμπιαν σκάης.

Μαθαίνω πως άνοιξε το στέκι «Τοστρέτων» πλην μόνο δια ορθίους, κι εγώ, παραπάνω από ένα δεκάλεπτο διασαλεύομαι και βογγάω. Επομένως, καταλήγω, πάλι καλά που διαβάζω τις πηγές μου, σημειώνω παρατηρήσεις θολοδομίας και ξαναβλέπω (έως την έβδομη παρουσία, ελπίζω) τόσο τον βίο του Ράγκναρ Λοθμπροκ της σειράς «Βίκινγκς» και επαναλαμβάνω πάλι και πάλι (στον ύπνο μου) τους Peaky Blinders.

Δεν είμαι τόσον λειψανάβατος και χονδρόβλαξ όσο δείχνω: την φαμίλια των Σέλμπηδων ψιλοκοσκινίζω, χάρη στην τρελά συνεγγίζουσα τον άλλον αιώνα ατμόσφαιρα, όταν περνούσε τον δικό της Καιρό των Τσιγγάνων, όπως τανύν λειτουργεί ως κράχτης προσέλκυσης εξωτικών πληθυσμών κατά το αγαπημένο πρότυπο των απογόνων του Αλφέδου Μάγνου.

Κι αν κάνω ασύστατη ζωή, δικός μου είναι λογαριασμός. Η κατάληψις της πόλεως των Αθηνών από νεοκαταλανούς και θάνηδες πριν τη Μάγκνα Κάρτα, έκρινα πως δημιουργούσε ευρύ πεδίο Γνώσης των κυβερνητικών σχημάτων που η χώρα μου επέλεξε να πορεύεται. Κυκλοφορώντας στην Ελλάδα ως υποτακτικός μοναχός του Άθελστον, μελετώ την πολιτική της ζωή ωσάν τριάριος των λεγεώνων του Καίσαρος και μετέχω στους αγώνες που έδωσε για την Ρώμη, υποτάσσοντας τους σέριφς του Ουέσεξ και των Καντερβρύγων, προγόνους ενός Μηταράκη, ενός Θεοχάρους, μερικών μυστών εκ Σαξονίας και των ιστορικών που ενέγραφαν σε ρούνους τον χαλκό της Νήσου, υπό την Δυναστείαν της φυλής των Κert-y Katchee (Κρητικάτσηδων παραγωγών αλόης) παρά Σουδήταις (εκ του κόλπου της Σούδας).

Αλλά δε βαρυέσαι – έξιστιν κυβερνήταις αργοσχολείν εν φλυαρία. Στην Σούδα και στην  αγκάλη της, επι Βικτωρίας και διαδόχων, ναυλοχούσε Ρωσικός στόλος και ανήμερα της Προεδρικής ορκομωσίας εν μέσω της Αταξίας των Τραμπικών, δεν είναι ώρα να κακοκαρδιζόμαστε παίζοντας τους ελαφρόμυαλους.