Mε τα τσικό, είναι καλύτερα!
«Καλύτερα, καλύτερα, μεταλλαγμένοι οι Έλληνες» για να παραφράσω τον Καρμπονάρο χωρίς πορτρέτο. Στρατηγική σύμπλευση Άγγελου Αναστασιάδη με τον Αλέξη Τσίπρα. «Να παραιτηθώ; Γιατί να παραιτηθώ;» αναρωτήθηκε ο προπονητής της Εθνικής. «Αφου εντέλει κερδάμε! Έχω δει όραμα. Είδα άγγελο, όχι εμένα, άγγελο Κυρίου, που μου είπε ω ξειν, αγγέλλειν Ελλησιν πως οι ήττες εντός έδρας ατσαλώνουν την ομάδα. Στους Αρμεναίους το χρωστούσαμε επειδή όταν έπεσε ένα μέρος του κουμπέ της Αγιασοφιάς, μετακαλέσαμε τον αρχιτέκτονα Τιριδάτην και μας τον σουλούπωσε»
Ω, πόσο δίκιο έχει! Απο το ρόδο βγαίνει αγκάθι, αλλά εμείς τα αγκάθια τα κουρεύουμε.
Άγγελος, Αλέξης, παράλληλοι.
Δεν θυμάμαι, αλλά ποιος ειμαι εγώ για να θυμάμαι, περίπτωση κυβέρνησης να τα βροντάει αυτοβούλως, υποσχόμενη ραντεβού με τον Πρόεδρο την επαύριο των επαναληπτικών και να τρενάρει την επίσκεψη όσο γίνεται. Ένα πολιτικό κατενάτσιο. «Γιατί το κανει;» αναρωτιούνται οι μπουνταλάδες. Η απάντηση ήρθε από το γκαζόν της συμφοράς: τοιχοκολληθήκαμε 26 μέρες πρίν την κάλπη. Βγάλε και το Σάββατο, έξι του μηνού, μένουν 25. Άρα η προεκλογική περίοδος είναι μικρή. Βγάζουμε τσιρλίντερς και τα δυναμικά τσικό δίπλα στον Ηγέτη και δη στο Μέγαρο, οι συμβολισμοί πέφτουν σαν το χαλάζι, κρατάμε το βαρύ ιππικό για το φινάλε, μπορεί και να τρενάρουμε το σύστημα, αν έρθει και καμιά δασική πυρκαγιά, την βγάλαμε καθαρή, αν και κοντοπόδαροι και θα περάσουμε πρώτοι το νήμα. Θα νικήσουμε με αυτά που έχουμε και καθώς το ψέμμα έχει κοντά ποδάρια, σίγουρα κερδάμε.
Απέναντι, οι αντίπαλοι, ανακάλυψαν το κομιλφό και την βίβλο του σαβουάρ βιβρ, έκδοση Ζαμπούνη, πάνω στο έργο της Χαλκούση. Ρίζωσαν ως καθαρόαιμοι μπουνταλάδες με το «σεις» και με το «σας» και το μόνο που φοβούνται είναι μη σκεφτεί να κάνει «στράτα στρατούλα» το δάσος του Μπέρναμ που περπάτησε και άφησε άφωνο τον Μακμπέθ.
Κάνε τα πενηντάλεπτα, διότι θα σε κόψουν στις πανελλάδικές εξετάσεις.
Ο Σύριζα ακολούθησε την σύσταση του Ηράκλειτου: να κρεμάσουν την ενήλικη πολιτεία τους από τα κλαριά του δάσους και να παραδώσουν στα μωρά την εξουσία. Έτσι, απέναντι στους μπρούκληδες που πιστεύουν πως η νίκη είναι σιγουράκι, αναλαμβάνει το baby boom. H Αχτσιόγλου, ο Χαρίσης, όλη η παιδική χαρά, πλαισιώνει τη Μάνα και πείθει πως είναι μια νέα κυβέρνηση, χωρις βαρίδια. Οι βαρέως οπλισμένες γραφικές κυρίες με τα γεμιστά, όλοι οι «είπα-ξείπα» τσοτσιαλαριστοκράτες της γλαυκής θύμησης, συντεταγμένα, περιμένουν το σήμα «γιούργιο». Η επίθεση θα είναι μεν καβαλερία Ρουστικάνα, αλλά ακόμη και ο παρταλιασμένος ίππος του Δον Κιχότου, αντέχει άνετα ένα κατοστάρι.
Έτσι, το βάρος της αναμέτρησης δεν πέφτει σε πεπραγμένα της πλάκας, όπου έκανε τη θητεία του το παλουκάρι ο Καμμένος, η κυρία Τασία με τους πρόσφυγγοι και ο δραματικός Μουζάλας. Ποιοι είναι αυτοί; Κανείς δεν τους θυμάται. Άρα, ο Σύριζας διατείνεται πως κερδάει. Καθώς διοικείται από ορεξάτα, νέα, αλληλέγγυας οικονομίας νιάτα,που μοιάζουν με τα παιδιά και τα εγγόνια μας, άρα τα συμπονούμε και θα τους δώκουμε μια ευκαιρία. Είναι έξυπνη ιδέα, πρέπει να το παραδεχτούμε. Ο Μαρινάκης θα μαλακώσει, πήρε και το κανάλι, ο Ιβάν κέρδισε τη Θεσσαλονίκη με περίπατο, οι μπουνταλάδες ακούνητοι, τι μπορεί να πάει στραβά;
Οι μπουνταλάδες
Στο στρατόπεδο των μπουνταλάδων, φέξε μου και γλύστρησα. Έχουν και συμμάχους. Η Αμαλασούνθα προσδοκά προσχωρήσεις, «ώστε από μονοψήφιοι να γενούμε διψήφιοι» κατά τον Λοβέρδο, η Ελλάς ντύθηκε στα αυτοδιοικητικά γαλάζια, άρα κερδάμε δια της γαλατικής ευγενείας. Φυσικά, δεν ακούγεται παρά πως θα επιτευχθεί η Αυτοδυναμία, ενώ πρόκειται για το πρώτο σκαλί και χωρις πλειοψηφία που να επιτρέπει μια διακοσάρα, ώστε να αλλάξουμε το γκαζόν της αναμέτρησης, ο Σύριζας, θεωρητικά ηττημένος, θα κάνει πάρτι. Διότι θα κατέχει το δάσος του Σέργουντ και την ποθητή του ανταρσία με τους ωραίους μύθους. Για το Σύριζα, το μεθαύριο μετράει και με την συνταξιούχο νεότητα, το έχει και το παραέχει.
