Ο μεγαλύτερος Αντώνιος που γνωρίσαμε στον εικοστό αιώνα ήταν Ιταλός, και τον φωνάζανε χαϊδευτικά Τοτό, ενώ ο ίδιος προτιμούσε το Antonio De Curtis. Ήταν ηθοποιός, τραγουδιστής, στιχουργός, συγγραφέας και ποιητής. Γεννήθηκε στη Νάπολι στις 15 Φεβρουαρίου 1896 και πέθανε στη Ρώμη στις 15 Απριλίου 1967, οπότε οι άνθρωποι που τον θυμούνται ζωντανό να κάνει ταινίες ολοένα και λιγοστεύουν. Οι ταινίες του επιζούν, κάποιες και στο διαδίκτυο, αλλά ελάχιστες έχουν υπότιτλους. Αντίστοιχο φαινόμενο παρατηρείται και με τις ταινίες του Γάλλου ομολόγου του, Λουί ντε Φυνές (1914-1983): οι μεγάλοι κωμικοί παραμένουν εγκλωβισμένοι γλωσσικά στη χώρα τους, όπως άλλωστε συμβαίνει και με τον Κώστα Χατζηχρήστο.
Στην Ιταλία, ο Totò δεν θεωρείται απλά εθνικός σταρ, αλλά ως ένας από τους σημαντικότερους ιταλούς του εικοστού αιώνα. Μια βόλτα στη Wikipedia μας πληροφορεί ότι ο Ουμπέρτο Έκο είχε γράψει πως “σε τούτο τον παγκοσμιοποιημένο κόσμο όπου μοιάζει όλοι να βλέπουν τις ίδιες ταινίες και να τρώνε το ίδιο φαγητό, υπάρχουν ακόμα αγεφύρωτα χάσματα ανάμεσα στους πολιτισμούς. Πώς μπορούν δυο λαοί να καταφέρουν να καταλάβουν ο ένας τον άλλον, όταν ο ένας αγνοεί τον Τοτό;”
Τα βιογραφικά του στοιχεία αφθονούν στο διαδίκτυο, όπως και σκηνές από ταινίες του. Όμως το πιο ενδιαφέρον για εμάς είναι ότι εκτός από το ταλέντο και τα άλλα χαρίσματά του, ο Totò ήταν ήδη παγκοσμιοποιημένος, από καταγωγή. Γεννήθηκε ως νόθο παιδί της σικελής Anna Clemente και του μαρκησίου Giuseppe De Curtis, που αρνήθηκε να τον αναγνωρίσει. Ο μικρός το έφερε βαρέως, και όταν έγινε σχετικά διάσημος (και πλούσιος) έπεισε έναν άλλον ιταλό ευγενή, τον μαρκήσιο Francesco Maria Gagliardi Focas να τον υιοθετήσει, έναντι αντιτίμου. Στη συνέχεια τον ανεγνώρισε και ο φυσικός του πατέρας, με αποτέλεσμα ο Totò να αποκτήσει ένα από τα εντυπωσιακότερα ονόματα (και τίτλους) όχι απλώς στην ιστορία της σόου-μπίζνες, αλλά στην Ιστορία γενικότερα. Ο Antonio Clemente, το μπάσταρδο φτωχόπαιδο από τη Νάπολι, έγινε ο Antonio Griffo Focas Flavio Ducas Komnenos Gagliardi de Curtis of Byzantium, His Imperial Highness, Palatine Count, Knight of the Holy Roman Empire, Exarch of Ravenna, Duke of Macedonia and Illyria, Prince of Constantinople, Cilicia, Thessaly, Pontus, Moldavia, Dardania, Peloponnesus, Count of Cyprus and Epirus, Count and Duke of Drivasto and Durazzo.
Μετά από αυτό, η ζωή ως κωμωδία είναι μονόδρομος.