Ρωσία αγοράζει Συρία, νοικιάζει Κούρδους, δεν χαλάει τη ζαχαρένια της Τουρκίας. Συρία ξανανιώνει διότι ξεπουλάει κοψοχρονιά τις μετοχές της. Ιρανοί, με το μάτι γαρίδα. Ισραήλ το παίζουν ταπί και ψύχραιμοι. Οι Αμερικάνοι παίζουν «ΝΑΤΟ ΝΑΤΟ το δαχτυλίδι» και μετά την «πινακωτή – από τ΄άλλο μου τ΄αφτί». Οι Κούρδοι κερδίζουν άλλη μια γενιά ελπίδων. Σκέφτονται να συσκευάσουν τις ελπίδες σε οικολογική συσκευασία, να καζαντήσουν.

Για Τούρκους δε μιλώ, διότι έρχεται η σειρά των Βαλκανίων. Κάτι πολύ δύσοσμο κρύβεται στη γαλλική πρωτοβουλία να θέσει βέτο στα όνειρα του Ζάεφ. Θα μπορούσε να συμφωνήσει παρά δήμον ονείρων (χρόνια το πράττει η Γερμανία) και να κλείσει αραντεβού με τα Σκόπια στην εκατονταετηρίδα του πολέμου της Κορέας.

Η Ευρώπη αμφιβάλω αν πήρε κάποιο μάθημα από την τακτική του Τραμπ να βολεύεται με ρέμπελους και γατοκλέφτες. Τυπική συμπεριφορά μαυραγορίτη. Αλλά στα Βαλκάνια δεν είναι πλέον «ψωμί, αλάτι και εντερλέζι και κρυμένοι βογόμιλοι στο κουκλόσπιτο».

Είναι ώρα η αμήχανη, η σαστισμένη και υπό φρούδες ελπίδες οδηγημένη Ελλάς, αργά και με σταθερό χέρι να αρχίσει να χτίζει την βαλκανική της πολιτική. Μη γελιέστε: όσο το παίζει υπεράνω, θα την σιχτιρίσουν παρεάκι Αμερικάνσκι και Αβρούπηδες.Τα Βαλκάνια είναι η μόνη σωζόμενη συνάθροιση φυλών και παλαβομάρας, τα μόνα ζακόνια που τα θέλουν όλα δικά τους, κι όταν τους τα δίδουν πάλε ζοχάδα κυριαρχεί. Παίξτε τους ισότιμα παιχτάκια και θα βαρεθούν να κυβερνάνε σε τέσσερα λεπτά της ώρας, δίδοντάς μας τα πάντα, να γλυτώσουν.

Με τα Βαλκάνια ασχοληθείτε. Αν δε θέλετε πάλε επανάληψη του κοινού μεσαιωνικού μας ριζικού.