Στην πυραμίδα των αντιπαθειών του Σύριζα στον χώρο του κέντρου, παραμένει διαχρονικά ο Βενιζέλος. Δεν είναι τυχαίος ο χαρακτηρισμός «Σαμαροβενιζέλοι» για τη κυβερνητική σύμπραξη της Δεξιάς με το Κέντρο. Απεναντίας, η ΔΗΜΑΡ, που επίσης συνέπραξε, έως το κλείσιμο της ΕΡΤ, επέστρεψε στην Κυψέλη.

Ο Σύριζα έμαθε αριθμητική. Το ΚΙΝΑΛ έφερε ένα καλούτσικο ποσοστό στις ευρωεκλογές. Ένα μέρος από το 7,6% του θα αντικαθιστούσε τις Συριζικές διαρροές με αυτόμολους.

Χονδρικώς, τα μαντάτα δηλώνουν πως εκφράστηκε έξωθεν η διάθεση να σταματήσουν τα παιχνιδάκια οι Έλληνες, με τα πολιτικά μικρονεφελώματα και τις τρικόρυφες λύσεις. Για πολλούς λόγους, μια κεντροδεξιά θα μπορούσε να αντιπαρατεθεί με μια κεντροαριστερά, να τελειώνουν μαζί μας. Με απώτατο στόχο να υλοποιήσουν το πρόγραμμα εξόφλησης ομού, μαζί κι αντάμα.

Θεωρώ ότι Σύριζα και ΚΙΝΑΛ έχουν επαφές που έχουν αφήσει δίοδο συνεργασίας. Και πως ο μόνος όρος του Σύριζα, ήταν «αφήστε εκτός τον Βενιζέλο και δένουμε τα σκυλιά για να μη δαγκωθείτε». Ο Σύριζα, πιο σοβαρά στριμωγμένος απ΄οσο δείχνει, μάλλον θα εγκαταλείψει την δυστοπική εμμονή του και θα αναπληρώσει το πόστο του Ανδρέα, που κι αυτός ξεκίνησε από αλλού, πριν ενδυθεί την τόγα του εθνικού ηγέτη. Ο Τσίπρας θα είναι ο «μυαλωμένος» ηγέτης της κεντροαριστεράς, και τα σφάγια της θυσίας θα προσκομίσουν οι Παπανδρέου που σαλεύουν ακόμη.

Ο Βενιζέλος μάλλον θα μείνει θεατής του σύστριγγλου. Για ένα διάστημα. Εάν υπερνικήσει την αναβασταγιά του.

Αυτά που γράφω δεν είναι έγκυρα. Είναι προσωπική εκτίμηση. Στηρίζονται στην πεποίθηση πως γεννιέται ένας νέος δικομματισμός, που προϋποθέτει πλήρη απαξίωση της Πολιτικής όπως την ξέρουμε.

Ο Γόρδιος δεσμός δεν ελύθη δια του ξίφους, αλλά με την αφαίρεση του εγκαρσίου ζυγού από την άμαξα.