Υπέστην μία πανημερία (που κόντεψε παννυχίδα) στη Βουλή, μήπως και δεν σχημάτισα γνώμη για την ανάμιξη πολιτικών στην υπόθεση Novartis. Το μόνο που κατάφερα ήταν να εμπεδώσω το ρητορικό στυλ των αγορητών, κυρίως στο ζήτημα της υπέρβασης του χρόνου, και στον αριθμό από σπόντες που εκτοξεύτηκαν στο ωράριο.

Ο Προκόπιος λούζει τον Ιουστινιανό, στα «Ανέκδοτα» επειδή τον βρίσκει ακατανόητο και δαιμονικό. Μια κατηγορία του είναι πως μπορούσε να υπαγορεύει ταυτόχρονα σε πολλούς ασηκρήτες. Σκέφτηκα να πράξω το ίδιο, προκειμένου να αντέξω το μαρτύριο μιας απόλυτα προβλέψιμης και εύκολα κατανοητής παράστασης: για να αντέξω την βαρεμάρα και το ξετρύπωμα των αναμενόμενων τερτιπιών, άφησα το κανάλι της Βουλής να τρέχει παράλληλα με τους προφιλείς μου «Βίκινγκς» των οποίων το σενάριο ξέρω απ΄έξω κι ανακατωτά. Έτσι, το μυαλό μου διχάστηκε  ανάμεσα στην επιείκεια της Εικόνας και στον Άρρυθμο, δικανικό και σπαστό Λόγο.

Η μέρα έγινε πιο εύκολη, οι τσουγάρες  πίνονταν πιο εύκολα, η Κουμάνα μου ήφερε μεταξύ άλλων και βερύκκοκα αποξηραμένα μη μου λείψει το κάλιο. Η μια οθόνη πέρασε στην άλλη αβίαστα και προετοιμάστηκα για τα χειρότερα: μήνες και χρόνια θα περάσουν ματαιωμένα, ενώ θα δυσθυμούν οι γειτόνοι και η Τουρκιά θα παίζει τον γκιουλέκα.

Όχι, δεν είναι ακόμη μια Διχόνοια, μια διάσταση Απόψεων. η εξέλιξη του  «ή εμείς ή αυτοί», δηλαδή μια ανέξοδη φρεναπάτη. Μήτε εσείς, μήτε αυτοί, είναι η απάντηση.

Μια φιλική, πολύ φιλική συμβουλή, κι ας πέσει χάμω: όσοι έχετε βέλη στην φαρέτρα, και δήθεν τα φυλάτε για την κρίσιμη ώρα, χαιρετίσματα ότι η ώρα ήγγικεν. Αν έχετε βίντεο, λογαριασμούς, αλληλογραφίες, τελέφωνα και αποδεικτικό υλικό, βγάλτε το επειγόντως στο φως και στον αέρα.  Οι συσπειρώσεις πραγματοποιήθηκαν. Ο Χωρισμός έγινε δυνατός και έχει χαρακτηριστικά μονόδρομου. Οι ομάδες θα συγκροτηθούν και θα παλέψουν. Οι ήπιες φωνές, θα νευροτομηθούν. Δεν θα γίνει απλώς της Μάμαλης. Η Μάμαλη απέκτησε πατρίδα, και το Αντιμάμαλο φουσκώνει.

Κανονικά έχετε να διαλέξετε μεταξύ Έγκμπερτ και Λόθμπροκ, Ρόλο και Φλόκι, Λαγκέρθας και Άουσλουγκ. Ο Οντίν και η Φρέγια να βάλουν το χεράκι τους. Υπήρξαν στιγμές που άκουγα τους ρήτορες και έβλεπα τους Βίκινγκς και τους «πολιτισμένους» του Ουέσεξ και της Μερκίας να ανταλλάσσουν τα μπινελίκια τους πολύ πιο πειστικά, ως ήρωες της οθόνης αριστερά, ενώ η δεξιά οθόνη είχε προβλήματα μοντάζ και πλάνα απαράδεκτα.