Η νέα κυβερνητική δομή αντιστοιχεί σε όλα με την διάταξη των σωματοφυλάκων της βασιλικής φρουράς, των Ικανάτων, που συνήθιζαν οι Πέρσες βασιλείς και εν πολλοίς ιστορούνται στο ψηφιδωτό της έπαυλης του Φαύνου στην Πομπηία. Γύρω από το βασιλικό άρμα συνωστίζονται προφανώς αναλώσιμοι υπερασπιστές του ― ακόμη και ένας αδελφός του Μεγάλου Βασιλέως.
Ο Μητσοτάκης, αφού μάζεψε πολλές απόψεις και εκθέσεις ή αναφορές (η έλλειψη μη κυβερνητικών προσώπων με επιρροή προδίδει πως τους βασικούς του συμβούλους τους έβαλε στην κυβέρνηση) κατέληξε στο οργανωτικό σχήμα, μήτε καν του Πέρση άνακτος, αλλά στην Φαραωνική πυραμίδα. Ο ίδιος επέλεξε την κορυφή του στερεομετρικού αντικειμένου, την μύτη της πυραμίδας, με τέτοια εμμονή, ώστε δεν διαθέτει μήτε ένα κάθισμα, ένα ντιβάνι να χαλαρώνει. Είναι ο πρώτος πρωθυπουργός για τον οποίον κανένας δεν μαθαίνει κάτι, καθώς φροντίζει να ασφαλτοστρώσει κάθε «ανθρώπινη» στιγμή. Καφεδάκι με εκτεταμένο το μικρό του δαχτυλάκι, κατοικίδιο με χαριτωμένο όνομα, ποδηλάτης συνφωτογραφιζόμενος στου διαόλου το κέρατο, προεπιλογή κάθε κοινοβουλευτικής ατάκας (και των σχετικών χειρονομιών) και άλλα, βαρετά και κουραστικά. Ως προεικόνα που επιθυμεί να εκτοξεύσει στο γενικό κοινό, προτιμά να αφήνει να σήπονται ακόμη και οι στενοί του συνεργάτες, πνιγμένοι στις άκαιρες εκφράσεις και στα λάθη τους, παρά να ηγηθεί κάποιας οργανωτικής μεταβολής.
Ως πρωθυπουργός, αποφάσισε να καταργήσει το μετά βίας λειτουργικό αντάμωμα των υπουργών και της κυβερνητικής επιτροπής, και επέλεξε από μια σούπα μακαρονάκι-αλφάβητο τα εκάστοτε μέλη της παράταξής του που έμοιαζε να πλησιάζουν κάποια ειδικότητα. Παράλληλα, άτομα ωσάν τον Σκέρτσο, θρυλήθηκαν παραπάνω κι από την παραμύθα που ήθελε τον Παπά (του προηγούμενου ηγέτη) ως άνθρωπο υπερφυή, κατάλληλο για όλες τις δουλειές. Αλλά ο Παπάς σπανίως μιλούσε, με αποτέλεσμα να τον εκτιμούν πολλοί, ενώ ο Σκέρτσος από πολύ νωρίς μίλησε και κόντεψε να αυτοκαταστραφεί. Η αιδήμων σιωπή ήταν αείποτε ένα καλάσνικοφ στα χέρια των οπαδών του ρεβόλβερ: έδειχνε απειλητικό, αλλά η σοβιετικότητά του αποθάρρυνε τους επίδοξους χρήστες.
Οι αιγυπτιακές πυραμίδες στην τελική τους μορφή δεν ήταν κλιμακωτές, αλλά όπως διατηρείται στην κορυφή της κατασκευής του Χεφρήνου, λειαίνονταν από ένα ειδικά γυαλισμένο πέτρωμα. Η κλιμακωτή διάταξη ωστόσο, χαρακτηρίζει την κυβερνητική πυραμίδα. Οι γενικοί γραμματείς πλαισιώνουν το βάθρο και εξηγούν τις ψευτοδουλειές, οι υφυπουργοί μάλλον μετωρίζονται άπραγοι, έτσι απομένουν οι καθαρόαιμοι υπουργοί να πετάνε τις ατάκες τους, όχι πάντοτε λαμπικαρισμένες, ομολογώ. Και υπάρχουν ανευθυνοϋπεύθυνοι που έχουν το ελεύθερο να δηλώνουν ό,τι τους αρέσκει, όπως ο επί της Ανάπτυξης Υπουργός, αφού κατάγεται από την εδραία των Καρατζαφερικών δρακογενιά. Αν στη βάση της κυβερνητικής πυραμίδας προσθέσεις αυτοδιοικητικούς και το βαρύ σώμα της δικαστικής εξουσίας, το άρμα του Δαρείου μετά βίας κουνιέται με τέθριππη σκευή. Για την ακρίβεια, δεν κουνιέται ντιπ για ντιπ. Επομένως, ο πρωθυπουργός βρίσκει τον καιρό να πρωταγωνιστεί στο βαρετό παιχνίδι ενός καθημερινού προγράμματος επίδειξης. Αυτό δεν τον ησυχάζει φυσικά, αλλα κάθε τόσο αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο να ζεύει όχι τέθριππο, αλλά να οργανώνει μια εκατόμβη, προκειμένου να ταϊστούν με βοδινό ολόκληρα συντάγματα διαμαρτυρομένων επαγγελματιών.
Το νεοπαγές αυτό σύστημα έχει ένα ιδίωμα: τέρμα οι απολύσεις. Ο Καραμανλής θα καθυστερεί όσο θέλει την υπουργική του μηχανή (κοντεύουμε να αποθεραπευτούμε από την πανδημία, αλλά λεωφορεία εντέλει ΔΕΝ ανανεώθηκαν!) αλλά ουδέποτε ο ντιλετάντης πρωθυπουργός θα τον επιπλήξει. Τελικά, ένας έρμος επί του Τύπου που παραιτήθηκε, ήταν η μόνη έμμεση ένδειξη πυγμής.
