Διαβάζοντας κάποιος τα ρεζολούσιον(ς) μας για τη νέα χρόνια θα μπορούσε να σχηματίσει την άποψη ότι έχει να κάνει με μια σπάνια φυλή υπεράνθρωπων. Ναι, ξέρω. Μια παλιά πρακτική υπαγορεύει ότι τα βέλη μας πρέπει να στοχεύουν προς τον ήλιο έτσι ώστε να φτάσουν, τελικά, ικανά ψηλά. Το λάθος είναι ότι πολλοί από εμάς, σε πλήρη αντίθεση με ό,τι αυτομειωτικό δηλώνουμε κατά καιρούς, πιστεύουμε στον εαυτό μας, ενώ εμφανώς υπάρχουν πολύ καλύτερες επιλογές. Ίσως να φταίνε τα αναγνώσματά μας ή ίσως να έχουμε απλώς εθιστεί σε μια κουλτούρα overachievement. Τα πράγματα εικάζω θα έρθουν νομοτελειακά καλύτερα αν ξεκινάμε με μικροσκοπικό καλάθι ή αν αναγνωρίσουμε εξαρχής ότι κάποια πράγματα δεν δύναται να επιτευχθούν. Για το καλό της χρονιάς λοιπόν, αλλά και των σώων φρενών, αράξτε αραπάδες: The fault, dear Brutus, is not in ourselves. But in our stars, that we are underlings.