…do what you want, running wild – Cockney Rebel

Πριν δυόμιση βδομάδες, το σούρουπο της Κυριακής στις 4 του Απρίλη, τις πρόσεξα σκουροπράσινες ανάμεσα στις πέτρες/χαλάσματα του πάρκου στην Ακαδημία Πλάτωνος. Μάλλον οι πέτρες βρέθηκαν σκόρπιες ανάμεσα τους την εποχή που αυτές φούντωναν και πέταγαν άνθη. Σήμερα σε σύντομο περπάτημα/ξεμούδιασμα από τη Σπύρου Πάτση δυτικά κατά μήκος της Ιεράς Οδού προς το σταθμό του Ελαιώνα, είδα μια ολάνθιστη δίπλα στα κάγκελα του Γεωπονικού Πανεπιστημίου.

Άκανθα η απαλή, Acanthus mollis. Σε αντίθεση με τη ξαδέλφη της την ακανθώδη, την Acanthus spinosus, με τα αγκαθάκια στο μίσχο του λουλουδιού και τα αιχμηρά φύλλα.

Υ.Γ. Ο Έλμουτ Μπάουμαν στο Η Ελληνική Χλωρίδα στο Μύθο, στην Τέχνη και στη Λογοτεχνία, υποστηρίζει ότι είναι η ακανθώδης που έδωσε έμπνευση στον Καλλίμαχο για τον κορινθιακό ρυθμό, καθώς η απαλή απαντάται κυρίως σε υγρά μέρη ενώ η ακανθωτή είναι η πλέον διαδεδομένη και το αιχμηρό των φύλλων της ευκολότερο να σκαλιστεί στην πέτρα.