[σκόρπια αποφθέγματα]
Πρέπει να πιστεύουμε στην τύχη. Πώς αλλιώς θα εξηγήσουμε την επιτυχία αυτών που αντιπαθούμε;
Όποιος κόβει το Γόρδιο δεσμό δεν σημαίνει ότι τον λύνει. Τα παιδιά και οι τρελοί κόβουν το Γόρδιο δεσμό που οι ποιητές αγωνίζονται μια ζωή για να λύσουν. Ο λώρος θα χρησιμεύσει ολόκληρος στους άλλους που οφείλουν να ξανακάνουν ένα δεσμό και ούτω καθεξής. Στα χέρια των τρελών και των παιδιών – θαυμάτων δεν μένουν παρά κομμάτια από το λώρο.
Εντέλει όλα διορθώνονται εκτός από τη δυσκολία του είναι, που δεν θεραπεύεται.
Υπάρχουν έργα που μας αγγίζουν και έργα που μας ξεριζώνουν. Υπάρχουν επίσης έργα που μας εξαναγκάζουν να βγούμε από τον εαυτό μας. Αυτή είναι η χαρά του ταξιδιού.
Οι κριτικοί κρίνουν ένα έργο και δεν ξέρουν ότι κρίνονται απ’ αυτό.
Η ανυπακοή μπορεί να θεωρηθεί η μεγαλύτερη πολυτέλεια της νεότητας, και τίποτα δεν είναι χειρότερο από τις εποχές που η νεότητα είναι τόσο ελεύθερη που δεν έχει τίποτα να αμφισβητήσει.
Το να ταξιδέψουμε μακριά δεν προσφέρει τίποτα παραπάνω απ’ ότι το ταξίδι από την Αθήνα στη Σπάρτη.
Το σώμα μας μοιάζει στέρεο, αλλά τα μόρια που το συνθέτουν είναι χωρισμένα από διαστήματα το ίδιο τεράστια όσο αυτά που μας φαίνονται να χωρίζουν τα άστρα. Το μόνο δυνατό άπειρο είναι μέσα μας. Τα υπόλοιπα δεν είναι παρά κάτι το γραφικό.
Η ανταμοιβή της τέχνης δεν είναι η φήμη ή η επιτυχία, αλλά ο εθισμός. Γι’ αυτό τόσο πολλοί κακοί καλλιτέχνες δεν μπορούν να τα παρατήσουν.
Καθώς ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο κατ’ εικόνα του, όσο πιο πολύ είναι κανένας ο εαυτός του, τόσο περισσότερο προσεγγίζει τον Θεό.
Η Ελλάδα είναι ένα πτώμα που το έχουν καταφάει οι μύθοι της.
Οι Ιταλοί είναι Γάλλοι με καλή διάθεση.
Διατρέχουμε τον κίνδυνο να μας πάρουν σοβαρά, κάτι που είναι η αρχή του τέλους.
Ένας καλλιτέχνης δεν μπορεί να μιλήσει για την τέχνη του, όπως ένα φυτό δεν είναι σε θέση να μιλήσει για φυτολογία.
Η ποίηση είναι θρησκεία χωρίς την πίστη.
Να καλλιεργήσεις αυτό για το οποίο το κοινό σε επικρίνει. Αυτό είναι πραγματικά ο εαυτός σου.
Η μεγαλύτερη τραγωδία για έναν ποιητή είναι να τον θαυμάζουν επειδή παρανοούν το έργο του.
Κάπου-κάπου πρέπει να κάνουμε κάτι για να ξεκουραζόμαστε από το να μην κάνουμε τίποτα.
Η ιστορία με το πέρασμα του χρόνου διαστρεβλώνεται, ενώ ο μύθος εξελίσσεται στο σημείο που γίνεται πραγματικότητα.
Το να είσαι πρωτότυπος σημαίνει να θέλεις να είσαι όπως οι άλλοι και να μην μπορείς.
Ο κινηματογράφος θα γίνει τέχνη μόνο όταν τα υλικά του γίνουν τόσο φθηνά, όσο το μολύβι και το χαρτί.
Απεχθάνομαι την πρωτοτυπία. Την αποφεύγω όσο μπορώ.
Η ζωή είναι μια οριζόντια πτώση.
Όταν ένα έργο φαίνεται να είναι μπροστά από την εποχή του, στην πραγματικότητα είναι η εποχή του που είναι έχει μείνει πίσω από το έργο.
Πρέπει να χρησιμοποιούμε μια καινούργια ιδέα με μεγάλη προσοχή για να μη δίνουμε την εντύπωση ότι φοράμε ένα καινούριο κουστούμι.
Οι καθρέφτες καλά θα έκαναν να σκέπτονταν προτού επιστρέψουν τα είδωλα.
Τα πιο ωραία φορέματα φοριούνται για να αφαιρούνται.
Η ποίηση είναι αναντικατάστατη. Θα ‘θελα να ‘ξερα μόνο σε τι.
Μπορούμε να γεννηθούμε γέροι, όπως μπορούμε να πεθάνουμε νέοι.
Συγγραφέας : Ζαν Κοκτώ
Πηγή: www.bibliotheque.gr