Μου είναι τόσο δύσκολο να το κρατήσω μόνο για τον εαυτό μου…
Δεν συγχωρούν γιατί απλά δεν κακιάζονται ποτέ
Ότι πιο όμορφο μου έτυχε φέτος το καλοκαίρι.
στην ύπαρξη που όλο και κάτι άλλο θέλει
Δεν είχα καν ιδέα ότι εκείνο που πίστευα τότε άπνοια ήταν -τελικά- μελτέμι μπρος σ’ αυτό που ζούμε
Έχει αρκετόν καιρό που με κατέχει μια ευσυγκίνητη ομίχλη
Οι άνθρωποι στις μέρες μας, έχουν μάθει να διαχειρίζονται καλύτερα την λύπη, απ’ ό,τι την χαρά. Έχουν μάθει να συμπεριφέρονται ορθότερα, απέναντι στην κακία που τους επιτίθεται, απ’ ό,τι στην […]
Ένας φίλος μου έστειλε την φωτογραφία από το υπερηχογράφημα της αγαπημένης του. Μια άλλη φίλη, μου έστειλε την φωτογραφία από ένα φουντουκάκι, που πιάνεται και προσπαθεί να περπατήσει. Επίσης έμαθα, […]
…ως συναίσθημα, είναι ανεξέλεγκτη. Εκλύεται αυτογενώς, αυθόρμητα. Ανθρώπινα.
Ο Μάιος φέτος βρέχει κυρίως και παίζει με τον ήλιο ένα περίεργο κρυφτό…
Μοιάζουν με τις μαργαρίτες οι
άνθρωποι κι αν κάνεις να τους
ξεφυλλίσεις, θα βγεις χαμένος.
η αγκαλιά μας όλους όσους αγαπήσαμε και αγαπάμε.
Αντίο περήφανο, υπέροχο, πανέμορφο δέντρο μου, πονάω που λείπεις, πονάω που σε έχασα, συγνώμη που σε θεώρησα αθάνατο.
Όλες οι Κυριακές είναι μέρες ανεφοδιασμού και μορφασμών παράξενης διάθεσης την ώρα που φωτογραφίζω μπουκάλια πορτοκαλάδας. Τις Κυριακές σχεδόν με κλωτσάω μέσα μου.
Μεγάλωσα μέσα σε μία απόχη, σκυφτά και βιαστικά. Μίλαγα δύσκολα, συνήθως με χώματα, που ίσως και να είχα καταπιεί. Για ό,τι με λερώνει βουβάθηκα κι έγινα δράκος, κόκκινο φίδι και […]
Τα ναρκωτικά δεν μπορούν να κάνουν πιο δημιουργικούς τους καλλιτέχνες. Μπορούν όμως να τους κάνουν λιγότερο ανυπόφορους. Τα ηρεμιστικά δεν μπορούν να κάνουν πιο ήσυχους τους καλλιτέχνες. Μπορούν όμως να […]
Δεν μπορώ να κουνήσω τα πόδια. Tο λίγο που κοιμάμαι μοιάζει με αιματηρό κινηματογραφικό αριστούργημα . Μπαρ στο Μετς. Ερωτικές φωτογραφίες σε φυσικό μέγεθος με μακριά νύχια και κολιέ από […]