Χωμένος στο φωτεινό πηγάδι του μικροσκοπίου
Ο κύριος έκατσε στη θέση που ελευθερώθηκε και ευχαρίστησε την κυρία δίπλα του που μεταφέρθηκε στη διπλανή θέση…
Συνέχισαν ατάραχοι της συζήτησής τους λες και είχαν διαπιστώσει το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο «Ο αέρας της Αθήνας είμαι καθαρός!».
Και ποιος να σε διαβάσει εσένα που όλο κρύβεις το ημερολόγιό σου στο πατάρι;
Από πίσω το τραγουδάκι των τίτλων της εκπομπής «Power of Love» σαν μουσική επένδυση σοφτ πορνό διαφημίζει την μεσημεριανή αποχεύτεση εγκεφάλων, ο Πετρετζίκης μας προτείνει μία κρύα κόκα κόλα και το αυτιστικό παιδί που κρύβω μέσα μου χτυπάει ταμπούρλα…
Και οι σύγχρονες Παναγιές θα είναι πάλι οικόσημα σε μικρά λογοτεχνικά κείμενα που κανείς δεν θα διαβάσει.
Ό,τι απέμεινε από επικοινωνία μεταξύ γειτόνων, η αυλή σαν αρχαίος αθηναϊκός χώρος συνάθροισης είχε τη δική του ιστορία. Ένιωθες ασφαλής και ας πετούσαν γόπες, ουρανοκατέβατες αναφλέξεις της στιγμής.
Υπάρχει αυτό το κτίριο στη Μητροπόλεως χαμηλά κοντά στην πλατεία Μοναστήριον που έχει αυτό το παράλυτο και ακρωτηριασμένο σθένος να υπάρχει ενώ έχει απομείνει κουφιό και άδειο. Τα τζάμια των […]
Και βέβαια, ότι και να κάνεις για την αποδοχή του κόσμου θα γυρίσει μπούμερανγκ σε εσένα ως γλοιώδης συμπεριφορά με τεχνητά μέσα και ανήθικους τρόπους εκμεταλλευόμενα από εσένα για λόγους χειραγώγησης και ανειλικρίνειας. Έτσι, θα πουν. Θα σε κατηγορήσουν που προσπάθησες, θα σου κάνουν μπούλινγκ, θα σε εξεφτελίσουν πιο πολύ τελικά από την αρχή, από το ξεκίνημα, από την πρώτη εντύπωση και την πρώτη συμπεριφορά, τότε που τελικά δεν ήσουν αποδεκτός και ξεχώριζες.