Δεν πρόκειται για σάτιρα ποίησης, αλλά για προσωδία
ο «ένοχος» δεν αισθάνεται ένοχος, αλλά διαπρεπής χρήστης λεκτικών μακανταμιών
Τώρα θα πρέπει να σωπάσω / Όχι γιατί “δε μ’ακούει η φωνή μου”
Μερικά πράγματα είναι περισσότερο δικά μας από όσο νομίζουμε
Κόψτε τα μπάτζετ απ’ την Ποιητική/Δώστε τα στην Ιατρική
Το ‘πε και το ‘κανε. Λάμπει από πάστρα η Πλατεία Εξαρχείων
Πώς ζωγραφίζεται η φρίκη;
ακούγοντας τον Τίτο Πατρίκιο
Το δημοφιλές στην ποίηση δεν είναι μακροβίωτον. Μάλλον προς το αντιβίωτον τείνει.
…αφήνοντας την πόρτα που καιγόταν πίσω μου,
άρχισα να περπατώ φλεγόμενος ταξιδιώτης…
Νωπή λοιπόν και η πρώιμη μετοπωρινή γαλήνη..
Σχολιάζω μια σμηνοσειρά ποιημάτων του Καβάφη.
«Η ποίηση πάντα / θα προπορεύεται απ’ την πράξη»
Τον Μάιο του 1980 το μόνο της ζωής μου στέκι ήταν το Σαντέ του Κικιρίμπα.
Το συντακτικό είναι μια δεξιότητα της ψυχής