Σε εποχή όπου ένα καρδιακό επεισόδιο ελέγετο «συγκοπή» και ένα εγκεφαλικό «ταμπλάς»
Δεν έσκυψε ποτέ το κεφάλι. Αγωνιζόταν. Διεκδικούσε.
«Εγώ ποτέ δεν είπα για το κρεβάτι τους»
η Κρίνα των Κήπων με τ΄ όνομα
-Βρήκα, Λίτσα, βρήκα!
Εκείνο το πρωινό της 31ης Ιουλίου του έτους 1944, στάθηκε μοιραίο για τον παππού μου τον Γιάγκο, «πήγε σαν το σκυλί στ’ αμπέλι», όπως συνηθίζεται να λέμε για περιπτώσεις άδικου […]
Αφήνω τη μηχανή στο συνεργείο και παίρνω ταξί. Κάθομαι στο πίσω κάθισμα με την ελπίδα ότι θα αποφύγω την κουβέντα. «Σέρβις;» με ρωτάει. Είχε δει το κράνος και ήθελε να […]
Ήτανε αδελφός της μάνας μου κι αυτό δεν ήτανε το όνομα του. Ήτανε το όνομα που του έδωσα κρυφά στην καρδιά μου, γιατί ήτανε αγαπητός και αγαπημένος, από μένα τουλάχιστον, […]
Οικογενειακοί ανασχηματισμοί
Βέβαια, κανείς δεν μπορεί να ξέρει.
Αι δύο αδελφαί