Σε εποχή όπου ένα καρδιακό επεισόδιο ελέγετο «συγκοπή» και ένα εγκεφαλικό «ταμπλάς»

Δεν έσκυψε ποτέ το κεφάλι. Αγωνιζόταν. Διεκδικούσε.

«Εγώ ποτέ δεν είπα για το κρεβάτι τους»

η Κρίνα των Κήπων με τ΄ όνομα

-Βρήκα, Λίτσα, βρήκα!

Εκείνο το πρωινό της 31ης Ιουλίου του έτους 1944, στάθηκε μοιραίο για τον παππού μου τον Γιάγκο, «πήγε σαν το σκυλί στ’ αμπέλι», όπως συνηθίζεται να λέμε για περιπτώσεις άδικου […]

Αφήνω τη μηχανή στο συνεργείο και παίρνω ταξί. Κάθομαι στο πίσω κάθισμα με την ελπίδα ότι θα αποφύγω την κουβέντα. «Σέρβις;» με ρωτάει. Είχε δει το κράνος και ήθελε να […]

Ήτανε αδελφός της μάνας μου κι αυτό δεν ήτανε το όνομα του. Ήτανε το όνομα που του έδωσα κρυφά στην καρδιά μου, γιατί ήτανε αγαπητός και αγαπημένος, από μένα τουλάχιστον, […]

Οικογενειακοί ανασχηματισμοί

Βέβαια, κανείς δεν μπορεί να ξέρει.