μόνο όρθιοι!
…ο ένας νεκρός θα πρέπει να σκοτώσει το θέρος της αυταρέσκειάς του(ς) που βιώνουμε ένα χρόνο τώρα. Και οφείλει να το σκοτώσει…
Κάθε χερσόνησος και ο μέιζαν ξενώνας
Τώρα είναι που νιώθω ότι περνώ ανέμελα καλοκαίρια
…είναι πολύ ωραία αυτή η διαδρομή
KAI πλύσιμο της μάσκας στους 60, ΚΑΙ σιδέρωμα, ΚΑΙ τα πράγματα είναι σοβαρά, ΚΑΙ κάτι άλλο…
Θολή μια πατρίδα όταν οι οιωνοί που την προμήνυσαν σκόρπισαν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
Για καλή μας τύχη, το καλοκαίρι είναι συμπαγές χρονικά. Περιορισμένο χρονικά από τα ίδια τα χαρακτηριστικά του καιρού που το δομούν μέχρι το πρόγραμμά μας, ευτυχώς κάποια στιγμή τελειώνει. Είναι κάπως τρομακτική εποχή.
Και τώρα, που άλλος ένας Αύγουστος πέρασε στις σκιές του παρελθόντος, ας θυμηθούμε τι ξακουστό συνέβη, σε κάποιους άλλους που χάθηκαν στο παρελθόν νωρίτερα.
Εκείνα τα μακρόσυρτα καλοκαίρια της παιδικής ηλικίας, ίσως να ήταν ο μοναδικός επίγειος Παράδεισος που αξιώθηκα.
Συνέχισαν ατάραχοι της συζήτησής τους λες και είχαν διαπιστώσει το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο «Ο αέρας της Αθήνας είμαι καθαρός!».
Θάλασσα θέλει το κοριτσάκι μου σήμερα; Το κορίτσι θέλει θάλασσα; Θάλασσα με την μία φύγαμε, και χωρίς κουβέντα. Μαριδάκι θέλει το κορίτσι σήμερα; Έγινε, και παραγγελία για φρεσκότατη παρακαλώ, στο […]
Περπατώντας μόνος στο κέντρο της πόλης και συνομιλώντας με το αυγουστιάτικο φεγγάρι, ανέσυρα κάτι ξεχασμένες λέξεις και φράσεις που λείπουν εδώ και χρόνια από το καθημερινό μας λεξιλόγιο όπως, για παράδειγμα, μπέσα ή μπεσαλής
Τις καλοκαιρινές μέρες που μοιάζουν με γλυκό βανίλια μέσα στο ιδρωμένο- παγωμένο ποτήρι, τις αγαπάμε. Αργά και ηδονικά λιώνει στο στόμα το έδεσμα, αργά και ηδονικά οι χαϊδεμένες ώρες λύνονται η […]
Eδώ και κάμποσα χρόνια κάθε προσπάθεια είναι όλο και πιο επίπονη