Η καθεστωτική αλλαγή εν πολλοίς ερμηνεύει την αυστηράν ουδετερότητα της Δανόχωρας
Βολευτείτε με αυτούς που έχομε, διότι κυκλοφορεί και ακυβερνησία με το καντάρι
«Συ κάλλιον έχεις διοικήσαι;»
Βραχύ ιστορικό ως τις μέρες μας
Δεν έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε το παραμικρό
Πνευματιστικήν συγκέντρωσιν
Δεν είναι όλες οι βραχονησίδες και τα νησέλια άχρηστα
Ο τόπος που παράγει ιστορία
Η ναζιστική εσσάνς όντως καταβυθίστηκε, αλλά όχι η υστερική ακροδεξιά
Τι θέλουμε εντέλει; Πορτοκαλάδα; Από πορτοκάλι; Μάλλον όχι.
Η συμμαχία αυτή, κράτησε αιώνες και δεν ήταν πάντοτε αρμονική
η σύντμηση συμβάντων και η αλλαγή του αδόξαστου στην Ιστορία, δεν είναι προνόμιο σκηνοθετών
Το τείχος υπάρχει και επιτέλεσε τον ρόλο του
όλα γεγονότα υπό τα οποία γαλουχηθήκαμε από τις κουζίνες των πατρικών μας
…κι όχι «θερμές επεισοδιακές εργολαβίες»
‘Οτι διαβάσατε, έχει αντιστοιχίες με κάτι εκεχειρίες του κώλου για τις οποίες διαβάζουμε
Τρεις και μία μείνανε.
Χώρα που πτώχευσε, οργάνωσε ολυμπιακούς αγώνες και ηττήθηκε από τους Τούρκους, με αυτήν την σειρά.
Δεν υπάρχει προδότης που εντέλει μισήθηκε.
Μια γενιά νωρίτερα η Ελλάδα ήταν ένας άλλος τόπος.
Τριάντα χρόνια νωρίτερα, όσοι ζούσαμε, βρισκόμαστε σε ένα διαφορετικό κόσμο.
Και τώρα, που άλλος ένας Αύγουστος πέρασε στις σκιές του παρελθόντος, ας θυμηθούμε τι ξακουστό συνέβη, σε κάποιους άλλους που χάθηκαν στο παρελθόν νωρίτερα.