Ξεδιαλέγω και εγώ τις κανονικές από τις φτιαχτές ανάγκες. Ποτέ δεν ήταν εύκολο
Μένω μακριά απ την Αθήνα, εδώ και έξι χρόνια. Κλείνω τα μάτια…και προσπαθώ να σκεφτώ τι μου λείπει πιο πολύ απ’ το τοπίο. Τα κίτρινα Τρόλεη, που σαν κήτη διέσχιζαν […]
Πόσα ένσημα χρειάζεται αυτή η καθημερινή περιποίηση ενός χώρου που μοιάζει με 70 τετραγωνικά αλλά είναι ο κόσμος όλος, το στερέωμα και ο ορίζοντας; Σπάνια, σπάνια, σπάνια.
Γελούσε η μηχανή εκ των προτέρων.
Η σύγχρονη «επανάσταση» των δικαιωμάτων των εργαζομένων θα έρθει από συσπειρωμένες γυναίκες, αυτές με την ηλεκτρονική κάρτα του μετρό και τα ταπεράκια στη τσάντα.
Κάπως έτσι, Καλά Κούλουμα. Παραδοσιακή μου αγάπη, μείνε στη ζωή μου. Δυναστεία είμαστε, όχι λαός.