ΣΤΙΣ ΚΑΡΤΕΣ

Σε σένα θα την πω τη συγγνώμη, Νέστορα. Ο καφετζής της γειτονιάς, ήταν μαγκωμένος και άν του έλεγα κι άλλα "σόρι" θα με τουφέκαγε από τη σκασίλα. Εσένα και τον Κανάκη σας είχα σε κάρτες. Βαρούσε ο Κρούτσεφ το παπούτσι του στα Ηνωμένα Έθνη και μόλις είχαμε βαρεθεί το καλύψω.Που είναι το Ζαρκάδι; Ο Nεμπίδης, που τον πρόλαβα στα ύστερα του κόσμου; που είναι το Τζιπάκι, ο Τσανακλής ως μεγάλος δεύτερος, ο Λάκης Πρόγιος, ο αμούστακος Δράμπης; και στο σπίτι να μιλάνε για Βικελίδηδες και τον Ζαμόρα, ο  Υφαντής με τα πελεκημένα κόκκαλα;ο Μουφίτ; Δεν είχα στολή Ρόμποκοπ, να πέσω ανάμεσα στον χατά στη γαμημένη την πεζογέφυρα, να χωρίσω τους απεγνωσμένους.Σαν τον Λουκα Νοταρά αισθάνθηκα, μπροστά στα σφαγμένα παιδιά του. Κάνω μπρακ και γκιτ τώρα, ράγισε η φωνή μου.