• • •
• • •
Vera J. Frantzh | 06.07.2017
Panos Dodis | 05.07.2017
Georgia Drakaki | 05.07.2017
Nicolas Androulakis | 05.07.2017
Στο κανναβάτσο
Βέρα I. Φραντζή | 13.01.2017 | 12:05
Κάθε μέρα περνάω από μπροστά και άλλοτε το βρίσκω ένα μελαγχολικό λιβάδι και άλλοτε ένα ιστορικό έκθεμα με την ανάλογη σοβαροφάνεια. Και κάθε μέρα λέω πόσο τουρίστας στην πόλη μου, ερωτευμένη με την αθηναϊκή αρχοντιά, βγαλμένη από ένα  μέτριο μυθιστόρημα χωρίς πλοκή θα ήμουν αν έπαιρνα ένα παγωμένο σουβλάκι από τη χθεσινοβραδυνή παραγγελία και πήγαινα να με κάψει λίγο ο ήλιος εκεί μέσα στο Λύκειο και θα το έτρωγα με μισόκλειστα μάτια απο την ανυπόφορη αντηλιά και θα χασκογελουσα μισότρελη και μόνη με την ευχαρίστηση της στιγμής. Και θα έβλεπα τους ανθρώπους μέσα από τα κάγκελα του προαυλίου και τους τουρίστες που κοιτούν το χώμα και το γρασίδι και κάτι αισθάνονται, νομίζω, αλλά ιδέα δεν έχω τι είναι αυτό. Και γενικώς πόσα πράγματα λέω πως πρέπει να κάνω εδώ και εκεί για να έχω γέρικες αναμνήσεις τώρα που με κρατούν τα χέρια μου και έχω κάτι ψιλά ρέστα όνειρα και μια μεγάλη ιδέα ανάμεσα στα πόδια. Πάνω κάτω και ποτέ δεν παίρνω την απόφαση.
 
Είμαι και εγώ, όπως όλοι μας, οι επιθυμίες για όμορφη ζωή που δεν πραγματοποιούνται.