Sraosha: Στο Μαυροκόκκινο

Οι αναρχικοί είναι εχθροί και του κεφαλαίου αλλά και του κράτους. Βεβαίως και θα του την πέφτουν του κράτους αλλά και των κομμάτων όπως ξέρουν και μπορούν, ιδίως όταν τίθεται ζήτημα ζωής και θανάτου. Απορώ που ο ΣΥΡΙΖΑ, και δη ο ΣΥΡΙΖΑ που κυβερνάει νωθρά και δειλά, τους θεωρεί συμμάχους κι έτσι.

Δεν είναι δα και κανα έγκλημα να καταλάβεις ραδιοφωνικό σταθμό. Πολλές φορές είναι αναγκαίο, αν σε φιμώνουν. Και δεν μπήκανε να κάνουν εκπομπή λόγου και ψαγμένης μουσικής.

Η κάλυψη που σοβαροί αγωνιστές του α/α χώρου παρέχουν σε βανδαλισμούς και πλιάτσικα, όπως στη Νομική, είναι α-σύγ-γνω-στη, και δη αφού γνωρίζουν ότι οι εν λόγω τραμπούκοι και πλιατσικολόγοι, για να το θέσω κομψά, δεν είναι σοβαροί. Ναι, αντιλαμβάνομαι ότι στον α/α χώρο κάνουνε σαν ελληνικές οικογένειες, που δεν θέλουνε να δώσουν παραέξω δικαιώματα. Όμως οι λεηλασίες αμαυρώνουν το κίνημά τους, τελεία. Κι αυτό είναι πολύ κρίμα, όταν υπάρχουν τόσες περιπτώσεις δημιουργικών καταλήψεων.

Τέλος, όπως λέει ο Spiros Papadopoulos, "ο ΣΥΡΙΖΑ κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσει να πορεύεται αμυνόμενος πότε δεξιά και πότε αριστερά. Δεν χρειάζεται να τον συμπαθούν οι αναρχικοί, ούτε οι κεντρώοι ούτε κανείς. Οφείλει να έχει την δική του αφήγηση, την δική του πολιτική και αυτά να υπερασπίζεται. ας μην νιώθει προδομένος κάθε φορά που οι αναρχικοί κάνουν ή λένε κάτι εναντίον του. Όλα αυτά είναι λογικά από την στιγμή που ο σύριζα έγινε κυβέρνηση, μην τρελαθούμε κιόλας."